Η ακολουθία των χρόνων στα Λατινικά

ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΗΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑΣ ΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ

Ο χρόνος μίας δευτερεύουσας πρότασης η οποία εκφέρεται με υποτακτική καθορίζεται από το αν ο χρόνος του ρήματος της κύριας πρότασης ( δηλαδή του ρήματος εξάρτησης ) είναι αρκτικού ή ιστορικού χρόνου.

ΑΡΚΤΙΚΟΙ ΧΡΟΝΟΙ : ενεστώτας , μέλλοντας , παρακείμενος με σημασία ενεστώτα

ΙΣΤΟΡΙΚΟΙ ΧΡΟΝΟΙ : παρατατικός , παρακείμενος , υπερσυντέλικος

1.      Μετά από ρήμα εξάρτησης αρκτικού χρόνου , η υποτακτική ενεστώτα εκφράζει το σύγχρονο , η υποτακτική παρακειμένου το προτερόχρονο και η υποτακτική ενεστώτα της ενεργητικής περιφραστικής συζυγίας το υστερόχρονο.

π.χ. Rogat quid agam = ρωτάει τι κάνω (σύγχρονο)

      Rogat quid egerim = ρωτάει τι έκανα (προτερόχρονο)

      Rogat quid acturus sim = ρωτάει τι θα κάνω (υστερόχρονο)

2.      Μετά από ρήμα εξάρτησης ιστορικού χρόνου , η υποτακτική παρατατικού εκφράζει το σύγχρονο , η υποτακτική υπερσυντελίκου το προτερόχρονο και η υποτακτική παρατατικού της ενεργητικής περιφραστικής συζυγίας το υστερόχρονο.

π.χ. Rogabat quid agerem = ρωτούσε τι έκανα (σύγχρονο)

      Rogabat quid egissem = ρωτούσε τι είχα κάνει (προτερόχρονο)

      Rogabat quid acturus essem = ρωτούσε τι θα έκανα (υστερόχρονο)

Σόνια Σιούτη, φιλόλογος