Η χώρα μας, η πολύπαθη αυτή χώρα, περνάει μία πολύ δύσκολη περίοδο στην σύγχρονή της ιστορία. Συνεχώς ακούμε για περικοπές, αύξηση του χρέους, έλλειμμα, ομόλογα, πορείες, απεργίες, ελεγχόμενη πτώχευση, "αγανακτισμένους"....
Αγανάκτησα κι εγώ με όλα αυτά τα γεγονότα, μα πιο πολύ έχω αγανακτήσει με την υποκρισία των ανθρώπων και την έλλειψη διάθεσης για σύμπνοια και συνεργασία. Ο καθένας το μακρύ του και το κοντό του. Αντιδρούνε σε όλα μόνο και μόνο για να μην θεωρηθούν φερέφωνα. Δεν ψάχνουν κοινά σημεία, αλλά αφορμές για να διαχωριστούν τελείως από τους άλλους. Στα μόνα κοινά που συμφώνησαν ήταν ότι πρέπει να "αγανακτήσουν" επειδή ξεβολεύτηκαν, έχασαν τα προνόμιά τους και την απόλυτη ελευθερία κινήσεων. Αγανάκτησα με τους "αγανακτισμένους βολεψάκηδες" οι οποίοι μόλις ξεβολεύτηκαν αμέσως άρχισαν τις διαμαρτυρίες, την στιγμή που οι πραγματικά φτωχοί, όσοι δεν "βολεύτηκαν" ποτέ τους υπομένουν πιο στωικά τις σαρωτικές αλλαγές της εποχής μας. Πρόκειται για τους ίδιους "αγανακτισμένους" οι οποίοι όσο επικρατούσε πλήρης ακυβερνησία "έλαμπαν" δια της απουσίας τους, δεν έβγαιναν έξω στους δρόμους να διαμαρτυρηθούν λες και θεωρούσαν ότι η παραίτηση του πρωθυπουργού έλυσε τα προβλήματα ως δια μαγείας.
Δυστυχώς δεν πρόκειται να λυθούν τα προβλήματα του τόπου με τον τρόπο αυτό. Όπως δεν πρόκειται να λυθούν όταν ο καθένας αντιδράει για πάρτη του, μόνο και μόνο επειδή θίγονται τα προνόμιά του και αδιαφορώντας για τους άλλους. Δεν θα λυθούν τα προβλήματα όταν ο καθένας απλώς λέει ένα όχι χωρίς να προτείνει κάτι συγκεκριμένο και το οποίο θα τηρεί με απόλυτη ευλάβεια. Δεν θα λυθούν τα προβλήματα όταν μας χωρίζουν τα πάντα και μας ενώνει η ατομικιστική νοοτροπία ότι ξεβολευόμαστε και γι΄ αυτό θα πρέπει να αντιδράσουμε. Μόνο ενωμένοι μπορούμε να λύσουμε τα προβλήματά μας χωρίς να κοιτάζουμε αποκλειστικά την πάρτη μας και χωρίς να βγάζουμε την ουρά μας όταν κάτι δεν μας αφορά άμεσα...
Σχόλια