Ο πολιτισμός σε αντίθεση με όσα πιστεύει ο πολύς κόσμος, είναι μια έννοια πολύ συγκεκριμένη και πολύ συγκροτημένη. Και μία «αρετή» που αφορά όλους τους ανθρώπους. Μορφωμένους και μη. Εσφαλμένα έχει επικρατήσει η άποψη πως ο πολιτισμός αφορά μια «κλειστή» κάστα ανθρώπων, αποκομμένους ίσως από τα καθημερινά προβλήματα και τις απλές ανησυχίες. Ιδιαίτερα σήμερα που ο σύγχρονος άνθρωπος «βάλλεται» πανταχόθεν από σημαντικές και ασήμαντες πληροφορίες, από έκπτωση ηθικών αξιών και βλέπει το βιοτικό του επίπεδο να βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση, ο πολιτισμός μπορεί να αποτελέσει το καταφύγιό του.
Και με την έννοια «πολιτισμό», εννοούμε όλες εκείνες τις διαχρονικές και πανανθρώπινες αξίες που δημιούργησε ο κλασσικός και νεώτερος πολιτισμός. Αξίες που έχουν αρχή και τέλος τον άνθρωπο και όχι τους αριθμούς.
Το βιβλίο, το θέατρο, η μουσική, η οποιαδήποτε μορφή τέχνης είναι πολιτισμός. Αλλά πολιτισμός είναι και να σέβεσαι την άποψη του άλλου, να μπορείς να «καταλάβεις» ένα όμορφο τοπίο, να αντιλαμβάνεσαι τον ανθρώπινο πόνο, να δένεις αρμονικά σε μια ομάδα. Πολιτισμός είναι να δέχεσαι το διαφορετικό, αλλά και να τιμάς το «δικό σου».
Ο πολιτισμός δεν απευθύνεται σε συγκεκριμένες κάστες και πνευματικές ελίτ. Είναι οι αξίες, η αόρατη εκείνη αλυσίδα που μας δένει με το χτες και μας οδηγεί στο αύριο. Αν κοπεί αυτός ο «ομφάλιος λώρος» οι συνέπειες θα είναι δραματικές.
Ιδιαίτερα στη σύγχρονη κοινωνία, που μέρα με την μέρα επικρατούν οι νόμοι της ζούγκλας όλο και πιο έντονα, η ανάγκη επιστροφής σε αξίες και ιδανικά είναι επιτακτική. Δεν υπάρχει δικαιολογία για όποιον φυγομαχεί. Γιατί ο πολιτισμός δεν φαίνεται μόνο μέσα στα μουσεία και τις εκθέσεις, αλλά ακόμα και στο δρόμο που περπατά κανείς.
Και με την έννοια «πολιτισμό», εννοούμε όλες εκείνες τις διαχρονικές και πανανθρώπινες αξίες που δημιούργησε ο κλασσικός και νεώτερος πολιτισμός. Αξίες που έχουν αρχή και τέλος τον άνθρωπο και όχι τους αριθμούς.
Το βιβλίο, το θέατρο, η μουσική, η οποιαδήποτε μορφή τέχνης είναι πολιτισμός. Αλλά πολιτισμός είναι και να σέβεσαι την άποψη του άλλου, να μπορείς να «καταλάβεις» ένα όμορφο τοπίο, να αντιλαμβάνεσαι τον ανθρώπινο πόνο, να δένεις αρμονικά σε μια ομάδα. Πολιτισμός είναι να δέχεσαι το διαφορετικό, αλλά και να τιμάς το «δικό σου».
Ο πολιτισμός δεν απευθύνεται σε συγκεκριμένες κάστες και πνευματικές ελίτ. Είναι οι αξίες, η αόρατη εκείνη αλυσίδα που μας δένει με το χτες και μας οδηγεί στο αύριο. Αν κοπεί αυτός ο «ομφάλιος λώρος» οι συνέπειες θα είναι δραματικές.
Ιδιαίτερα στη σύγχρονη κοινωνία, που μέρα με την μέρα επικρατούν οι νόμοι της ζούγκλας όλο και πιο έντονα, η ανάγκη επιστροφής σε αξίες και ιδανικά είναι επιτακτική. Δεν υπάρχει δικαιολογία για όποιον φυγομαχεί. Γιατί ο πολιτισμός δεν φαίνεται μόνο μέσα στα μουσεία και τις εκθέσεις, αλλά ακόμα και στο δρόμο που περπατά κανείς.
Σχόλια