Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΥΠΟΘΕΤΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ (ευθύς λόγος)



Οι υποθετικοί λόγοι αποτελούνται από δύο μέρη:
α) την υπόθεση (δευτερεύουσα υποθετική πρόταση)
β) την απόδοση (η πρόταση που προσδιορίζεται από αυτήν)
Χωρίζονται σε 3 μεγάλες ομάδες, καθεμία εκ των οποίων σε δύο επιμέρους είδη. Συγκεκριμένα:
1η ομάδα: Η υπόθεσή τους εκφέρεται με οριστική έγκλιση
                      ΥΠΟΘΕΣΗ                                              ΑΠΟΔΟΣΗ                             ΔΗΛΩΝΕΙ
α΄ είδος:  εἰ + οριστική κάθε χρόνου                κάθε έγκλιση                           πραγματικό

β' είδος: εἰ + οριστική ιστορικού χρόνου        δυνητική οριστική                    μη πραγματικό
                                                                                         

2η ομάδα: Η υπόθεσή τους εκφέρεται με υποτακτική έγκλιση
                      ΥΠΟΘΕΣΗ                                                  ΑΠΟΔΟΣΗ                             ΔΗΛΩΝΕΙ
α΄ είδος: Ἐάν /ἄν/ἤν + υποτακτική               οριστική μέλλοντα/                                 προσδοκώμενο
                                                                       δυνητική ευκτική/
                                                                       προστακτική

β' είδος: Ἐάν /ἄν/ἤν + υποτακτική                οριστική ενεστώτα/                       αόριστη επανάληψη σε
                                                                        γνωμικός αόριστος                        παρόν/μέλλον
                                                                      

3η ομάδα: Η υπόθεσή τους εκφέρεται με ευκτική έγκλιση
                 ΥΠΟΘΕΣΗ                                                     ΑΠΟΔΟΣΗ                                ΔΗΛΩΝΕΙ
α΄ είδος:  εἰ + ευκτική                                            δυνητική ευκτική                  απλή σκέψη λέγοντος
                                                                                                           

β' είδος: εἰ + ευκτική                                              οριστική παρατατικού        αόριστη επανάληψη σε
                                                                                 ή αορίστου με ἄν                      παρελθόν


ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ
Εἰ μέν ἐν τῷ δικαστηρίῳ ἐκρίνοντο, ῥᾳδίως ἄν ἐσώζοντο.  
Έχουμε εδώ:
υπόθεση εἰ+ οριστική παρατατικού  (εἰ ἐκρίνοντο)
απόδοση δυνητική οριστική (ἄν ἐσώζοντο)
Άρα ο υποθετικός μας λόγος θα δηλώνει το αντίθετο του πραγματικού. 

Εἰ δημεύσαιτε τὰ χρήματα, καλῶς ἄν έχοι.
Έχουμε εδώ: 
υπόθεση εἰ+ ευτική  (εἰ δημεύσαιτε)
απόδοση δυνητική ευκτική (ἄν ἔχοι)
Άρα ο υποθετικός μας λόγος θα δηλώνει απλή σκέψη του λέγοντος.

Ἐάν Θεός ἐθέλῃ, δικαίως τιμωρηθήσεται
Έχουμε εδώ: 
υπόθεση Ἐάν  + υποτακτική (Ἐάν  Θεὸς ἔθέλ)
απόδοση οριστική μέλλοντα (τιμωρηθήσεται)
Άρα ο υποθετικός μας λόγος θα δηλώνει το προσδοκώμενο, κάτι δηλαδή που προσδωκούμε ότι θα γίνει στο μέλλον με βάση συγκεκριμένες προϋποθέσεις.
 
Ἐάν τις τούτου πίῃ, ἀποθνῄσκει. 
Έχουμε εδώ: 
υπόθεση Ἐάν  + υποτακτική (Ἐάν  πίῃ )
απόδοση οριστική ενεστώτα (ἀποθνῄσκει)
Άρα ο υποθετικός μας λόγος θα δηλώνει αόριστη επανάληψη σε παρόν και μέλλον.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΚΛΙΣΗ ΤΩΝ ΑΟΡΙΣΤΩΝ Β΄ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ἔστην: ἔβην, ἔγνων, ἔδραν, ἔφυν, ἐρρύην

Ορισμένα ρήματα της α΄ συζυγίας (ρήματα σε -ω) σχηματίζουν τον αόριστο β΄ κατά τα ρήματα σε  -μι  και κλίνονται όπως ο αόριστος  ἔστην . Τα ρήματα αυτά είναι τα εξής: Ενεστώτας Αόριστος β΄ ἁλίσκομαι βαίνω γηράσκω γιγνώσκω (ἀπο)διδράσκω δύομαι ζήω,-ῶ ῥέω φθάνω φύομαι ἑάλων / ἥλων ἔβην ἐγήραν ἔγνων (ἀπ)έδραν ἔδυν ἐβίων ἐρρύην ἔφθην ἔφυν Παραδείγματα:  βαίνω   Οριστική Υποτακτική Ευκτική Προστακτική Απαρέμφατο Μετοχή ἔβην ἔβης ἔβη ἔβημεν ἔβητε ἔβησαν βῶ βῇς βῇ βῶμεν βῆτε βῶσι(ν) βαίην βαίης βαίη βαίημεν / βαῖμεν βαίητε / βαῖτε βαίησαν / βαῖεν βῆθι βήτω - βῆτε βάντων / βήτωσαν βῆναι βὰς βᾶσα βὰν γιγνώσκω   Οριστική Υποτακτική Ευκτική Προστακτική Απαρέμφατο Μετοχή ἔγνων ἔγνως ἔγνω...

Σύμπτυξη δευτερεύουσας πρότασης σε μετοχή

Ουσιαστικά πρόκειται για την αντίστροφη πορεία της ανάλυσης της μετοχής σε πρόταση. Γενικά , κατά τη σύμπτυξη μίας δευτερεύουσας πρότασης σε μετοχή , ανεξαρτήτως είδους, παρατηρούνται οι εξής μεταβολές : 1. Φεύγει ο σύνδεσμος εισαγωγής της δευτερεύουσας πρότασης. 2. Το ρήμα της δευτερεύουσας πρότασης μετατρέπεται σε μετοχή στον ίδιο χρόνο του ρήματος. 3. Αν η δευτερεύουσα πρόταση εκφέρεται με δυνητική έγκλιση, τότε η μετοχή θα είναι και αυτή δυνητική. ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ A.     Το υποκείμενο του ρήματος γίνεται υποκείμενο της μετοχής. Διακρίνονται δύο περιπτώσεις : ·          Η μετοχή και το υποκείμενό της τίθενται σε ονομαστική , όταν το υποκείμενο του ρήματος εξάρτησης και το υποκείμενο της δευτερεύουσας πρότασης είναι το ίδιο. π.χ. Ἡμεῖς ὁρῶμεν ὅτι ἐσμὲν δυνατοὶ = Ἡμεῖς ὁρῶμεν ὄντες δυνατοί. ·          Η μετοχή και το υποκείμενό της τίθενται σε πλάγια πτώση ( ΓΕΝ-ΔΟΤ-Α...

Συνηρημένα ρήματα (κλίση, θεωρία, ασκήσεις)

ΣΥΝΗΡΗΜΕΝΑ ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -αω Στα συνηρημένα ρήματα της αʹ τάξης  (-άω)  στον ενεστώτα και τον παρατατικό γίνονται οι ακόλουθες συναιρέσεις:  ᾰ + ε, η → ᾱ ᾰ + ει, ῃ → ᾳ ᾰ + ο, ω, ου → ω ᾰ + οι → ῳ τιμάω , -ῶ Ενεργητική Φωνή τιμάω , -ῶ Οριστική Υποτακτική Ευκτική Προστακτική Απαρέμφατο Μετοχή Ενεστώτας τιμῶ τιμᾷς τιμᾷ τιμῶμεν τιμᾶτε τιμῶσιν τιμῶ τιμᾷς τιμᾷ τιμῶμεν τιμᾶτε τιμῶσιν τιμῷμι/-ῴην τιμῷς/-ῴης τιμῷ/-ῴη τιμῷμεν τιμῷτε τιμῷεν τίμα τιμάτω τιμᾶτε τιμώντων/τιμάτωσαν τιμᾶν τιμῶν τιμῶσα τιμῶν Παρατατικός ἐτίμων ἐτίμας ἐτίμα ἐτιμῶμεν ἐτιμᾶτε ἐτίμων Μέλλοντας τιμήσω   Αόριστος ἐτίμησα  Παρακείμενος τετίμηκα  Υπερσυντέλικος ἐτετιμήκειν   Μέση Φωνή τιμάομαι,-ῶμαι Οριστι...