Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η σημασία της ενδυμασίας στη ζωή του ανθρώπου

Η ενδυμασία είναι ένα από τα σπουδαιότερα συστατικά της καθημερινής ζωής και ταυτόχρονα σημαντικό πολιτιστικό στοιχείο, καθώς οι διάφορες εποχές κρίνονται και από την ενδυμασία των ανθρώπων και ο ίδιος ο άνθρωπος οποιασδήποτε εποχής χαρακτηρίζεται από την ενδυμασία του.Είναι γεγονός ότι την πρώτη εντύπωση ο άνθρωπος τη δίνει με την εξωτερική του εμφάνιση. Πολλές φορές, πριν σι άλλοι γνωρίσουν τη σκέψη του και τα συναισθήματά του, έχουν ήδη δεχτεί τα πρώτα μηνύματα για την προσωπικότητά του από την εξωτερική του εμφάνιση, Το ένδυμα, όποιο κι αν είναι, είναι ο δεύτερος εαυτός μας, αυτός ακριβώς που βλέπουν οι άλλοι με μια πρώτη ματιά. “Πόσο η εξωτερική εμφάνιση (φόρεμα προπάντων αλλά και κόμμωση, στάση, περπάτημα) είναι συνάρτηση της εσωτερικής μας δομής, φαίνεται από το γεγονός ότι και μόνο από τον τρόπο που ντύνεται ο άνθρωπος μπορεί να μαντέψει κανείς το επάγγελμα, την κοινωνική θέση, την παιδεία του, αλλά και πολλές πτυχές του χαρακτήρα του» (Ε. Π. Παπανούτσος). Το ένδυμα αποτελεί διακριτικό στοιχείο του επαγγέλματος, όπως π,χ, το ράσο του ιερέα, η άσπρη μπλούζα του γιατρού και της νοσοκόμας, οι διάφορες στολές αξιωματικών του στρατού, του ναυτικού, της αστυνομίας, της πυροσβεστικής υπηρεσίας κ.λπ. Θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε την ενδυμασία σαν την ταυτότητα της προσωπικότητάς μας. Όπως στην ταυτότητά μας γράφονται στοιχεία που μας προσδιορίζουν και μας προσδίδουν μοναδικότητα, έτσι και το ένδυμα, κατά ένα τρόπο, προσδιορίζει την ηλικία μας, το φύλο, την εποχή, την οικονομική μας κατάσταση, το πολιτιστικό μας επίπεδο, τις θρησκευτικές μας αντιλήψεις, τις αρχές και παραδόσεις μας, την εθνικότητά μας, τον τόπο καταγωγής μας και πολλά άλλα στοιχεία. Η βέρα, για παράδειγμα, είναι διακριτικό γνώρισμα των παντρεμένων σε όλες σχεδόν τις πολιτισμένες κοινωνίες, το τσαντόρ είναι ρούχο που φοριέται από γυναίκες σε ορισμένες μουσουλμανικές χώρες και το μικρό στρογγυλό κάλυμμα στο κεφάλι είναι γνώρισμα των ορθόδοξων Εβραίων. Το ένδυμα φανερώνει τις ιδιαίτερες κλίσεις, τα ταλέντα, τις επιδιώξεις και τους σκοπούς, την ιδεολογία και τον τρόπο ζωής αυτού που το φοράει, όπως π.χ. οι καλλιτέχνες έχουν έναν ιδιαίτερο τρόπο εμφάνισης και αμφίεσής τους και επίσης οι ομάδες των αναρχικών νέων αναγνωρίζονται από τη χαρακτηριστική τους εξωτερική εμφάνιση, Ακόμη οι θρησκόληπτοι τύποι των ανθρώπων ξεχωρίζουν αναμφισβήτητα από τους άλλους με τη συντηρητική τους εμφάνιση. Το ένδυμα παράλληλα εκφράζει τα ήθη και τα έθιμα ενός λαού, τις αξίες, τα πρότυπα μιας κοινωνίας και την τεχνική εξέλιξη. Ακόμα είναι ένας τρόπος επανάστασης και ένα πέρασμα νέων ιδεών και αντιλήψεων για τη ζωή, όπως συνέβη με τους χίπις τη δεκαετία του 1960-70, που απέρριπταν το κατεστημένο. εκδηλώνοντας την αντίθεσή τους με πολύχρωμα ρούχα, μακριά μαλλιά και γενιά. Είναι ολοφάνερο το τι οφείλει στο φόρεμα η συνείδηση του κοινωνικού «Μας φτάνει να κοιτάξουμε τον εαυτό μας, να τον αισθανθούμε μέσα στα φορέματά μας, για να ξέρουμε τι είμαστε: αστοί μέσα στο πανωφόρι, εργάτες κάτω από το σκούφο, αγρότες απάνω στο χοντρά παπούτσια.. Επειδή φορώ ορισμένη στολή, άλλοι με μεταχειρίζονται κατά τη θέση μου και έτσι αποκτώ κοινωνική συνείδηση του εαυτού μου με αυτή τη συμπεριφορά των άλλων απέναντι μου, συμπεριφορά προκαλεί το ντύσιμο μου». Με λίγα λόγια η ενδυμασία δημιουργεί την κοινωνική διαφοροποίηση των ανθρώπων την οποία και οι ίδιοι επιζητούν. «Φαντάζεστε ότι μπορεί να επιβληθεί, να έχει συνείδηση του εαυτού του "πλήρη", να ασκήσει την εξουσία ή την αποστολή του ένας αξιωματικός χωρίς στολή, ένας παπάς δίχως ράσο, ένας δικαστής ντυμένος όπως ο κατηγορούμενος; Ο Carlyle, θαρρώ, προτείνει κάπου να κάνομε ένα μικρό "νοερά πείραμα", για να βεβαιωθούμε πόσο αξίζουν οι μεγάλοι τιτλούχοι της κοινωνίας, εκείνοι που η σύμβαση και ο εθισμός τούς έχει υψώσει σε θέσεις μεγαλοσύνης και ισχύος: Υποθέστε -λέει- ότι σε μια soire de gala της Όπερας πέφτουν και εξαφανίζονται τα ρούχα όλων των θεατών μπορείτε πια να ξεχωρίσετε το βασιλέα οπό τον ταξιθέτη, τη στρατηγίνα από τη σιδερώτρια της σκηνής;... Με το φόρεμα πάει και ο κοινωνικός διαφορισμός· αποτέλεσμα η πλήρης εξομοίωση αριθμητικό πλήθος». (Ε. Π. Παπανούτσος). Η ενδυμασία είναι ένας τρόπος για να προσελκύσουν οι άνθρωποι την προσοχή και το θαυμασμό των άλλων. Πολλοί που δεν έχουν άλλα προσόντα και ικανότητες   για να ξεχωρίσουν από το πλήθος βρίσκουν αποτελεσματικό μέσο την προβολή τους με την ενδυμασία, ακόμη κι αν φθάνουν σε σημείο γελοιοποίησης τους. Η εξωτερική εμφάνιση τις περισσότερες φορές αποτελεί κριτήριο του ψυχισμού του ανθρώπου, Η ενδυμασία καλύπτει και αποκαλύπτει μυστικές επιθυμίες σκοπούς και γίνεται πολλές φορές το μέσο για την επιτυχία των σκοπών. Με την κατάλληλη ενδυμασία, αυτή δηλαδή που μας εξασφαλίζει την ποθητή εικόνα του εαυτού μας, αποκτούμε αυτοπεποίθηση, αισθανόμαστε σιγουριά και συμπεριφερόμαστε άνετα. Αν ένα ρούχο είναι άβολο πάνω μας, χάνουμε τη σιγουριά μας και πιστεύουμε ότι δεν είμαστε εμείς, δηλαδή δεν αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας, με αποτέλεσμα να δημιουργείται μέσα μας άσχημη διάθεση, που φαίνεται από τη  συμπεριφορά μας απέναντι στους άλλους. Αντίθετα, οι περισσότεροι άνθρωποι, φορώντας κάτι καινούργιο, ανανεώνονται,  αποκτούν χαρούμενη διάθεση και βλέπουν τα πράγματα με άλλο μάτι. Ένα παράδειγμα: υπάρχουν άτομα με άσχημη ψυχολογική διάθεση που αγοράζουν κάτι  καινούργιο, γιατί πιστεύουν ότι αυτό θα τους αλλάξει τη διάθεση, πράγμα που συχνά γίνεται. Δικαιολογημένα, λοιπόν, ο SHAKESPEAR γράφει στον Κοριολανό του: «Αν σωπαίνουμε  και δε μιλούσαμε, τα ρούχα μας θα  και η κατάσταση του σώματός μας, θα πρόδιδαν τη ζωή που ζούμε».

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΚΛΙΣΗ ΤΩΝ ΑΟΡΙΣΤΩΝ Β΄ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ἔστην: ἔβην, ἔγνων, ἔδραν, ἔφυν, ἐρρύην

Ορισμένα ρήματα της α΄ συζυγίας (ρήματα σε -ω) σχηματίζουν τον αόριστο β΄ κατά τα ρήματα σε  -μι  και κλίνονται όπως ο αόριστος  ἔστην . Τα ρήματα αυτά είναι τα εξής: Ενεστώτας Αόριστος β΄ ἁλίσκομαι βαίνω γηράσκω γιγνώσκω (ἀπο)διδράσκω δύομαι ζήω,-ῶ ῥέω φθάνω φύομαι ἑάλων / ἥλων ἔβην ἐγήραν ἔγνων (ἀπ)έδραν ἔδυν ἐβίων ἐρρύην ἔφθην ἔφυν Παραδείγματα:  βαίνω   Οριστική Υποτακτική Ευκτική Προστακτική Απαρέμφατο Μετοχή ἔβην ἔβης ἔβη ἔβημεν ἔβητε ἔβησαν βῶ βῇς βῇ βῶμεν βῆτε βῶσι(ν) βαίην βαίης βαίη βαίημεν / βαῖμεν βαίητε / βαῖτε βαίησαν / βαῖεν βῆθι βήτω - βῆτε βάντων / βήτωσαν βῆναι βὰς βᾶσα βὰν γιγνώσκω   Οριστική Υποτακτική Ευκτική Προστακτική Απαρέμφατο Μετοχή ἔγνων ἔγνως ἔγνω...

Σύμπτυξη δευτερεύουσας πρότασης σε μετοχή

Ουσιαστικά πρόκειται για την αντίστροφη πορεία της ανάλυσης της μετοχής σε πρόταση. Γενικά , κατά τη σύμπτυξη μίας δευτερεύουσας πρότασης σε μετοχή , ανεξαρτήτως είδους, παρατηρούνται οι εξής μεταβολές : 1. Φεύγει ο σύνδεσμος εισαγωγής της δευτερεύουσας πρότασης. 2. Το ρήμα της δευτερεύουσας πρότασης μετατρέπεται σε μετοχή στον ίδιο χρόνο του ρήματος. 3. Αν η δευτερεύουσα πρόταση εκφέρεται με δυνητική έγκλιση, τότε η μετοχή θα είναι και αυτή δυνητική. ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ A.     Το υποκείμενο του ρήματος γίνεται υποκείμενο της μετοχής. Διακρίνονται δύο περιπτώσεις : ·          Η μετοχή και το υποκείμενό της τίθενται σε ονομαστική , όταν το υποκείμενο του ρήματος εξάρτησης και το υποκείμενο της δευτερεύουσας πρότασης είναι το ίδιο. π.χ. Ἡμεῖς ὁρῶμεν ὅτι ἐσμὲν δυνατοὶ = Ἡμεῖς ὁρῶμεν ὄντες δυνατοί. ·          Η μετοχή και το υποκείμενό της τίθενται σε πλάγια πτώση ( ΓΕΝ-ΔΟΤ-Α...

Συνηρημένα ρήματα (κλίση, θεωρία, ασκήσεις)

ΣΥΝΗΡΗΜΕΝΑ ΡΗΜΑΤΑ ΣΕ -αω Στα συνηρημένα ρήματα της αʹ τάξης  (-άω)  στον ενεστώτα και τον παρατατικό γίνονται οι ακόλουθες συναιρέσεις:  ᾰ + ε, η → ᾱ ᾰ + ει, ῃ → ᾳ ᾰ + ο, ω, ου → ω ᾰ + οι → ῳ τιμάω , -ῶ Ενεργητική Φωνή τιμάω , -ῶ Οριστική Υποτακτική Ευκτική Προστακτική Απαρέμφατο Μετοχή Ενεστώτας τιμῶ τιμᾷς τιμᾷ τιμῶμεν τιμᾶτε τιμῶσιν τιμῶ τιμᾷς τιμᾷ τιμῶμεν τιμᾶτε τιμῶσιν τιμῷμι/-ῴην τιμῷς/-ῴης τιμῷ/-ῴη τιμῷμεν τιμῷτε τιμῷεν τίμα τιμάτω τιμᾶτε τιμώντων/τιμάτωσαν τιμᾶν τιμῶν τιμῶσα τιμῶν Παρατατικός ἐτίμων ἐτίμας ἐτίμα ἐτιμῶμεν ἐτιμᾶτε ἐτίμων Μέλλοντας τιμήσω   Αόριστος ἐτίμησα  Παρακείμενος τετίμηκα  Υπερσυντέλικος ἐτετιμήκειν   Μέση Φωνή τιμάομαι,-ῶμαι Οριστι...