Ασκήσεις στον πλάγιο λόγο

Να μεταφέρετε τα παρακάτω αποσπάσματα σε πλάγιο λόγο με τις εξαρτήσεις που δίνονται :

Δοκεῖτε μοι , ὦ Ἀθηναῖοι , πάντες γιγνώσκειν ὅτι ἄμεινόν ἐστι πολεμεῖν.

·        Ἀνδοκίδης εἶπε

·        Ἀνδοκίδης ἔφη

Τοῦτο οὐ πάντες αἰσθάνεσθε , ὅτι οἱ ῥήτορες τῷ ὀνόματι τῆς εἰρήνης συγχωροῦσι , τοῖς δὲ ἔργοις ἀφ’ ὧν ἂν ἡ εἰρήνη γένοιτο ἐναντιοῦνται.

·        Ἀνδοκίδης γιγνώσκει

·        Ἀνδοκίδης  ἔλεγε

Εἰ μὲν οὖν μηδεπώποτε πρότερον ὁ δῆμος ἐποιήσατο εἰρήνην , εἰκότως ἂν ἐφοβούμεθα αὐτό.

·        Ἀνδοκίδης εἶπε

·        Ἀνδοκιδης λέγει ( απαρεμφατικὴ σύνταξη)

Πῶς οὐκ εἰκός ἐστι ὑμᾶς πρῶτον ἐκεῖνα σκέψασθαι;

·        Ἀνδοκίδης ἀπορεῖ

·        Ἀνδοκίδης ἠρώτα

Ἡμεῖς τοι , ὦ μοχθηρέ , καταλελοίπαμεν τὰς οἰκίας καὶ τὰ τείχη.

·        Θεμιστοκλῆς λέγει

·        Θεμιστοκλῆς ἔφη

Εἰ δ’ ἄπιτε , αὐτίκα πεύσεται τὶς Ἑλλήνων Ἀθηναίους κεκτημένους ἐλευθέραν χώραν.

·        Θεμιστοκλῆς γιγνώσκει

·        Θεμιστοκλῆς λέγει

Ὅταν μὲν γὰρ ἀποβλέψωσιν εἰς τοὺς ἔχοντας τιμάς , ἅπαντες νομίζουσιν ἰσοθέους τοὺς ὄντας ἐν ταῖς μοναρχίαις.

·        Νικοκλῆς ἔφη

·        Νικοκλῆς λέγει

Οἶμαι γὰρ ὑμᾶς ζητεῖν ἑτέραν μεταλαβεῖν διάνοιαν.

·        Ἰσοκράτης νομίζει ( απαρεμφατικὴ σύνταξη)

·        Ἰσοκράτης οἶδε

Εἰ μὲν οὖν μοι συνοίσει κατειπόντι τὴν ἀλήθειαν , οὖν οἶδα.

·        Ἰσοκράτης φησὶ

·        Ἰσοκράτης ἔφη

Χαλεπὸν γὰρ ἐστὶ στοχάζεσθαι τῆς ὑμετέρας διανοίας.

·        Οὗτος ἐνόμιζε ( απαρεμφατικὴ σύνταξη )

·        Οὗτος εἶπε

Εἰ μὲν γὰρ ἐπίδειξιν ποιούμενος ἔλεγον αὐτούς , εἰκότως ἂν εἶχον τὴν αἰτίαν ταύτην.

·        Ἰσοκράτης ἔφη

·        Ἰσοκράτης ἔλεγε

Τὶς γὰρ ἂν ἐφίκοιτο τοιαύτης φύσεως;

·        Εὐαγόρας ἀνηρώτα

·        Εὐαγόρας ἀπορεῖ

Θεώρει τὰ γιγνόμενα καὶ βούλου καταλιπεῖν τὰς εἰκόνας τῆς ἀρετῆς ὑπόμνημα.

·        Νικοκλῆς κελεύει

·        Νικοκλῆς ἐκέλευε

Σὺ μὲν τοὺς Ἕλληνας εὔνους σχήσεις , ἤνπερ ἐθελήσεις ἐμμεῖναι τοῖς περὶ τούτων εἰρημένοις.

·        Ἰσοκράτης ἔλεγε τῷ Φιλίππῳ

·        Ἰσοκράτης φησὶ

Σὺ μὲν ἐξ ἑτοίμου λήψει τοσούτους ὅσους ἂν βουληθῇς.

·        Εὐαγόρας ἐνόμιζε ( απαρεμφατικὴ σύνταξη )

·        Εὐαγόρας ᾐσθάνετο

Οὐκ οἴονται χρῆναι αὐτὸν ἀπολέσθαι;

·        Λυσίας ἀπορεῖ

·        Λυσίας ἠπόρει

Τινές , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , ὑπ’ Ἀγοράτου ἀπογραφέντες ἀπέθανον.

·        Λυσίας ἔφη

·        Λυσίας λέγει

Ἅπασι μὲν τοῖς ξένοις ἀσφαλῆ τὴν πόλιν πάρεχε.

·        Ἰσοκράτης συνεβούλευε τοῖς νέοις

Ἢν δ’ ἀναγκασθῇς κινδυνεύειν , θανοῦ καλῶς.

·        Νικοκλῆς ἐκέλευε

·        Νικοκλῆς κελεύει

Μάλιστα μὲν πειρῶ τὴν ἀσφάλειαν τῇ πόλει διαφυλάττειν.

·        Ἰσοκράτης τοῖς νέοις συμβουλεύει

Ὅπως γὰρ ἂν τοὺς ἄλλους πρὸς σαυτὸν διαθῇς , οὕτω καὶ σὺ πρὸς ἐκείνους σχήσεις.

·        Οὗτος ἔλεγε τῷ βασιλεῖ

·        Οὗτος φησὶ

Σόνια Σιούτη, φιλόλογος