Αποπολιτικοποίηση των νέων. Γιατί;

Πολύς κόσμος κατηγορεί την σημερινή νεολαία. Την θεωρεί αδιάφορη για τα προβλήματα του κόσμου και της χώρας, ότι "ζει στον κόσμο της", ότι στερείται παιδείας, τρόπων συμπεριφοράς και χίλια δυο άλλα πράγματα, ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί που την αποκαλούν κοροϊδευτικά "νεο-λέρα". Θα πρέπει όμως πριν απ'όλα να προβληματιστούν και να σκεφτούν για ποιο λόγο γίνεται αυτό. Γιατί οι νέοι ενεργούν έτσι; Φταίνε μόνο αυτοί; Αν όχι ποιος άλλος έχει μερίδιο ευθύνης;

Είναι γεγονός ότι οι σημερινοί νέοι, έχουν αποστασιοποιηθεί από τα γεγονότα που ταλανίζουν τον τόπο μας. Έχουν απαξιώσει και απομυθοποιήσει την πολιτική, τους θεσμούς, παραδοσιακές αξίες και πρόσωπα. Φταίνε μόνο αυτοί;

Η απάντηση είναι: ΟΧΙ! ΔΕΝ φταίνε μόνο αυτοί. Και σε τελική ανάλυση δεν είναι απαραιτήτως κακό πράγμα η αμφισβήτηση. Η αμφισβήτηση δεδομένων καταστάσεων και πρακτικών είναι αναπόσπαστο χαρακτηριστικό της νεολαίας και των εφήβων. Οι νέοι θέλουν να βρουν κάτι καλύτερο από αυτό που προτάσσεται μπροστά τους ως κανόνας, ως θέσφατο και για τον λόγο αυτό το αμφισβητούν και προσπαθούν να το αποδομήσουν πλήρως. Αυτό μπορεί να τους οδηγήσει πολλές φορές και σε ακραίες ενέργειες, οι οποίες οφείλονται σε άγνοια κινδύνου.

Βέβαια δεν είναι μόνο η τάση αμφισβήτησης των πάντων που διέπει τους νέους. Σημαντικό μερίδιο ευθύνης για την απαξίωση της σημερινής πολιτικής, κοινωνικής και ηθικής πραγματικότητας από την νεολαία την έχει ολόκληρος ο κοινωνικός περίγυρος στον οποίο ζούνε. Η οικογένεια και η εκπαίδευση δεν βοηθούν τα παιδιά να σταθούν γερά στα πόδια τους, παρά χρησιμοποιούν ακραίες μεθόδους αγωγής: είτε της απόλυτης ανοχής είτε του απόλυτου αυταρχισμού, με αποτέλεσμα ορισμένοι νέοι να μην έχουν κτήμα τους αξίες όπως η ευγένεια και ο σεβασμός, αλλά ούτε και δυνατότητα διαλόγου ή έκφρασης της δικής τους γνώμης. Τα παιδιά δρουν όπως τους μάθει κανείς...

Από την άλλη η περιρρέουσα κοινωνική ατμόσφαιρα με τα ΜΜΕ να έχουν καλλιεργήσει ένα κλίμα απαξίωσης της πολιτικής και αδιεξόδου σε όλους τους τομείς λόγω της οικονομικής κρίσης που ταλανίζει τη χώρα μας. Αυτές οι ενέργειες των ΜΜΕ έχουν συμβάλλει στην απο-πολιτικοποίηση των νέων, με αποτέλεσμα να μην ασχολούνται με την πολιτική, να μην ασκούν ένα σημαντικό πολιτικό δικαίωμα-κεκτημένο: το δικαίωμα του εκλέγειν, διότι αισθάνονται ότι βρίσκονται σε αδιέξοδο, τίποτα δεν τους εκφράζει και η θεωρούμενη ποικιλία κομματικών συνδυασμών είναι στην ουσία ένα ψευτοδίλημμα, μια παγίδα. Και η προοπτική αυτή είναι η καλύτερη, αφού υπάρχουν και ορισμένοι νέοι, οι οποίοι καταφεύγουν σε ακραίες πολιτικές επιλογές για να έρθουν σε ρήξη με το κατεστημένο που έχει προκαλέσει το αδιέξοδο αυτό. 

Ίσως αυτή η αδιαφορία, η απαξίωση, η αγένεια με την οποία αρκετοί νέοι αντιμετωπίζουν την πραγματικότητα γύρω τους να οφείλεται στο ότι αναζητούν έναν τρόπο-μάλλον ανορθόδοξο-για να διαμαρτυρηθούν. Να διαμαρτυρηθούν επειδή αυτό που βιώνουν δεν τους αρέσει, τους καταπιέζει και δεν τους εκφράζει. Ίσως θέλουν να δείξουν ότι θέλουν να βρεθεί κάποιος που να τους συμπαρασταθεί, να τους ακούσει, να τους καταλάβει και να τους βοηθήσει να βρουν τον σωστό τρόπο να αγωνιστούν για να αλλάξουν τα κακώς κείμενα. Ίσως πάλι να είναι σημείο των καιρών κάποιοι νέοι σήμερα να είναι αρνητικοί, αγενείς και απόλυτα ισοπεδωτικοί στα λόγια και τις πράξεις τους.

Όπως και αν έχει το πράγμα, πριν σπεύσουμε να καταδικάσουμε συλλήβδην τους νέους οφείλουμε πρώτα να βρούμε τον τρόπο να τους ακούσουμε, να αφουγκραστούμε τις επιθυμίες και τους βαθύτερους προβληματισμούς τους και να τους βοηθήσουμε να διώξουν τον όποιο μηχανισμό άμυνας έχουν απέναντι στα πάντα ώστε να μπορέσουν αποτελεσματικά να ανοίξουν τα φτερά τους και να αντιμετωπίσουν τη ζωή. Στο φινάλε-φινάλε το μέλλον της χώρας είναι. Ας τους βοηθήσουμε να το καταλάβουν πριν είναι αργά...