1.
Arria milites orabat, ut simul imponeretur.
(23)
ΕΥΘΥΣ ΛΟΓΟΣ :
παθητική σύνταξη : Milites, simul
imponar. (προτρεπτική υποτακτική)
ενεργητική σύνταξη : Milites, simul me imponite. (προστακτική) ή imponetis.
(προτρεπτική υποτακτική)
2.
ancilla dixisset eum domi non
esse. (24)
ΕΥΘΥΣ ΛΟΓΟΣ : is domi non est.
3.
Nasica sensit illam domini
iussu id dixisse et illum intus esse. (24)
ΕΥΘΥΣ ΛΟΓΟΣ : illa domini iussu id dixit et ille
intus est.
4.
exclamavit Nasica se domi non
esse(24)
ΕΥΘΥΣ ΛΟΓΟΣ :
ego domi non sum.
5. Visne scire quid Nasica responderit? (24)
ΕΥΘΥΣ ΛΟΓΟΣ :
quid Nasica respondit?
6.
“Interrogo vos quando hanc
ficum decerptam esse putetis ex arbore”. (25)
ΕΥΘΥΣ ΛΟΓΟΣ : quando hanc ficum decerptam esse putatis(οριστ.ενστ.) ex
arbore?.
7.
“omnes recentem esse
dixissent(25)
ΕΥΘΥΣ ΛΟΓΟΣ : recens est
8.
“scitote decerptam esse Carthagine. (25)
ΕΥΘΥΣ
ΛΟΓΟΣ : decerpta est Carthagine.
9.
“Neminem credideritis patriae
consulturum esse, nisi vos ipsi patriae consulueritis. (25)
ΕΥΘΥΣ ΛΟΓΟΣ : Nemo
patriae consulet(οριστ.μελ.), nisi vos ipsi patriae consulueritis(Ορ.συντ.μελ.). -προσδοκώμενο προτερόχρονο
10.
“Mementote rem publicam in
extremo discrimine quondam fuisse!” (25)
ΕΥΘΥΣ ΛΟΓΟΣ : res publica in extremo discrimine
quondam fuit!”
11.
se ipsum captum venisse eos
existimasset (34)
ΕΥΘΥΣ ΛΟΓΟΣ : me ipsum captum venerunt ei(ii-i)
12.
clara voce Scipioni
nuntiaverunt (incredibile auditu!) virtutem eius admiratum se venisse. (34)
ΕΥΘΥΣ ΛΟΓΟΣ : virtutem tuam admiratum venimus.
13.
is fores reserari eosque
intromitti iussit. (34)
ΕΥΘΥΣ ΛΟΓΟΣ : fores reserentur (προτρ.υποτ.)
eique intromittimini(προστ.) . ή fores reserate eosque intromittite (προστ)
14.
narrate Samnitibus Manium
Curium malle locupletibus imperare quam ipsum fieri locupletem ; et mementote
me nec acie vinci nec pecunia corrumpi posse”. (36)
ΕΥΘΥΣ ΛΟΓΟΣ : Manius Curius mavult locupletibus imperare
quam ipse fieri locuples ; et me nec
acie vinci nec pecunia corrumpi potest (απρόσωπο)”.
15.
Tandem puella, longa mora
standi fessa, rogavit materteram, ut sibi paulisper loco cederet. (38)
ΕΥΘΥΣ ΛΟΓΟΣ : matertera, mihi paulisper loco cede(προστ.).
16.
semper tamen meminero urbem
Romam et Italiam a Mario conservatam esse.” (40)
ΕΥΘΥΣ ΛΟΓΟΣ : urbs Roma et Italia a Mario
conservata est.”
17.
Sed antiquitatem tibi placere
dicis, quod honesta et bona et modesta sit. (41)
ΕΥΘΥΣ ΛΟΓΟΣ : Sed antiquitas mihi placet , quod
honesta et bona et modesta est(οριστική=πραγμ.) ή sit (υποτακτική=υποκ.).
18.
crudeliter et regie id factum
esse dicerent. (42)
ΕΥΘΥΣ ΛΟΓΟΣ : crudeliter et regie id factum est (οριστ.ενεστ.)
19.
Nunc intellego, si iste in
Manliana castra pervenerit, quo intendit, neminem tam stultum fore, qui non
videat coniurationem esse factam, neminem tam improbum, qui non fateatur. (42)
ΕΥΘΥΣ ΛΟΓΟΣ : si iste in Manliana castra
pervenerit (οριστ.συντ.μέλλοντα), quo intendit, nemo tam stultus erit (οριστ.μέλλοντα), qui
non videat (υποτ.παραμένει σε αναφ.συμπερ.)
coniurationem esse factam, nemo tam improbus, qui non fateatur(υποτ.παραμένει σε αναφ.συμπερ.).
20.
Nescio enim quis possit
diligere eum, quem metuat, aut eum, a quo se metui putet. (44)
ΕΥΘΥΣ ΛΟΓΟΣ : quis possit diligere eum, quem
metuat, aut eum, a quo se metui putet?(Η υποτακτική possit παραμένει ως απορηματική-οι υποτακτικές metuat- putet καθ’ έλξη) ή quis potest diligere eum, quem metuit, aut eum, a quo se
metui putat?(με οριστικές)
21.
Hoc est quod Tarquinium dixisse
ferunt exulantem : (44)
ΕΥΘΥΣ ΛΟΓΟΣ : Hoc est quod Tarquinius dixit(οριστ.παρακειμ.) exulans :
22.
“ Tum intellexi, quos fidos
amicos habuissem, quos infidos (44)
ΕΥΘΥΣ ΛΟΓΟΣ : quos fidos amicos habui(Οριστ.παρακειμ.), quos infidos ?
23.
Tum interrogavit filiam, utrum
post aliquot annos cana esse mallet an calva. (47)
ΕΥΘΥΣ ΛΟΓΟΣ : utrum post aliquot annos cana esse mavis (οριστ.ενεστ.) an
calva ?
24.
Sertorius omnibus persuasit
cervam, instinctam numine Dianae, conloqui secum et docere, quae utilia factu
essent. (48)
ΕΥΘΥΣ ΛΟΓΟΣ : Cerva, instincta numine
Dianae, conloquitur mecum et docet, quae utilia factu sint (δυνητική υποτακτική ενεστώτα από αρκτικό χρόνο>σύγχρονο-υποκειμενικότητα) ή sunt (Οριστική)
25.
Si quid durius ei videbatur,
quod imperandum militibus esset, a cerva sese monitum esse praedicabat. (48)
ΕΥΘΥΣ ΛΟΓΟΣ : A cerva ego monitus sum.(παρακείμενος οριστικής)
26.
Cum aliquis Sertorio
nuntiavisset cervam inventam esse, (48)
ΕΥΘΥΣ ΛΟΓΟΣ : Cerva inventa est. (παρακείμενος οριστικής)
27. Sertorius eum iussit tacere.
(48)
ΕΥΘΥΣ ΛΟΓΟΣ : Tace. (Προστακτική)
28. Praeterea praecepit ut eam postero die repente in eum locum emitteret, in quo ipse cum amicis
futurus esset. (48)
ΕΥΘΥΣ
ΛΟΓΟΣ : Eam
cras (αύριο) repente in eum locum emitte, (Προστακτική) in quo ego cum amicis ero.
29.
Postridie eius diei
Sertorius, admissis amicis
in cubiculum suum, dixit
eis visum in
somno sibi esse
cervam, quae perisset, ad se reverti. (48)
ΕΥΘΥΣ ΛΟΓΟΣ : Visum est (παρακείμενος οριστικής) mihi in somno cervam, quae perierit (πλ.λόγος), ad me reverti.
Σχόλια