1. Tum Camillus, qui diu
apud Ardeam in exilio fuerat propter Veientanam praedam non aequo iure divisam,
absens dictator est factus; (21)
ð
Plinius dicit tum Camillum, qui diu
apud Ardeam in exilio fuisset propter Veientanam
praedam non aequo iure divisam, absentem dictatorem esse factum.
ð
2.
Aegrotabat Caecina Paetus, maritus Arriae,
aegrotabat et filius. (23)
ð Plinius dicit aegrotare Caecinam Paetum,
maritum Arriae, aegrotare et filium.
3.
“Bene quievit, libenter cibum sumpsit”. (23)
ð Arria respondebat bene puerum quievisse, libenter cibum
sumpsisse.(23)
4.
Scribonianus arma in Illyrico contra Claudium
moverat; fuerat Paetus in partibus eius et, occiso Scriboniano,
Romam trahebatur. (23)
ð
Plinius
dixit Scribonianum arma in
Illyrico contra
Claudium movisse, fuisse Paetum in partibus eius
et, occiso Scriboniano, Romam trahi
.
5.
Arria milites orabat, ut simul imponeretur. (23)
ð Plinius dixit Arriam milites orare, ut
simul imponeretur.
ð Arria narrat se milites orare, ut simul imponeretur.
6.
Homo es impudens. (24)
ð Nasica respondit eum (illum) hominem impudentem esse
7.
“Quid (dicis)?” (24)
ð Ennius Nasicam interrogat quid ille dicat.
ð Ennius Nasicam interrogavit quid ille diceret.
8. “Ego non cognosco vocem tuam?” (24)
ð Ennius Nasicam interrogat num ipse non cognoscat ( non cognoscatne) vocem
illius.
ð Ennius Nasicam interrogavit num ipse non cognosceret (non
cognosceretne) vocem illius.
9. Visne scire quid Nasica responderit? (24)
ð Rogo num velis (velisne) scire
quid Nasica responderit.
ð Rogabam num velles (vellesne) scire
quid Nasica responderit.
10. Ego cum te quaererem, ancillae tuae credidi
te domi non esse; (24)
ð Nasica Ennio respondit, cum ipse illum quaereret, ancillae
illius se credidisse illum domi non esse ;
11.
tu mihi
ipsi non credis ? (24)
ð Nasica rogavit Ennium num ille sibi ipsi non crederet (non
credertne).
12. “Interrogo vos” inquit
“quando hanc ficum decerptam esse putetis ex arbore”. (25)
ð Cato inquit se interrogare illos (eos) quando eam (illam) ficum decerptam
esse putarent ex arbore”.
13. “Atqui ante tertium
diem” inquit “scitote decerptam esse Carthagine. (25)
ð Cato dixit illos scire eam ficum decerptam esse Carthagine ante
terium diem.
14. Itaque cavete
periculum, tutamini patriam. Opibus urbis nolite confidere. Fiduciam, quae
nimia vobis est, deponite. (25)
ð
Moneo vos ut caveatis periculum, ut tutemini patriam, ne opibus urbis confidatis, ut fiduciam, quae nimia vobis sit, deponatis.
ð Cato patres monuit ut caverent periculum, ut tutarentur patriam, ne opibus
urbis confiderent, ut fiduciam, quae
nimia illis esset, deponerent.
15. Opibus urbis nolite
confidere. (25)
ð
Cato patres admonuit ne opibus urbis confiderent.
ð
ή Cato patres admonuit
opibus urbis non confidere.
16. Fiduciam, quae nimia
vobis est, deponite. (25)
ð Cato patres admonuit ut fiduciam,
quae nimia illis (eis) esset, deponerent.
ð
ή Cato patres admonuit
fiduciam, quae nimia illis (eis) esset, deponere.
17.
Statimque sumptum est Punicum bellum tertium, quo
Carthago deleta est. (25)
ð
Plinius scribit statim sumptum esse Punicum bellum tertium,
quo
Carthago deleta sit.
ð
Plinius scripsit statim sumptum esse Punicum
bellum tertium, quo Carthago deleta esset.
18. “Ita est (id)” inquit
Accius “ut dicis; neque id me sane paenitet; (27)
ð
Accius inquit ita id
esse ut is diceret, neque id ipsum sane paenitere.
19. “meliora enim fore
spero, quae deinceps scribam.” (27)
ð
Accius inquit meliora fore se sperare, quae deinceps scripturus esset.
20. “quae dura et acerba
nascuntur post fiunt mitia et iucunda; ” (27)
ð Accius inquit quae
dura et acerba nascerentur post fieri mitia
et iucunda.
21. Tu hominem investiga,(
quaeso), summaque diligentia vel
Romam mitte vel Epheso rediens
tecum deduc.(28)
ð
Cicero amico suo imperat hominem investigare summaque diligentia vel Romam mittere vel Epheso redeunti secum deducere.
ð
Cicero amicum suum adhortatur ut hominem investiget summaque diligentia vel Romam mittat vel Epheso rediens secum deducat.
ð Cicero amicum suum
adhortabatur ut hominem investigaret summaque diligentia vel
Romam mitteret vel Epheso rediens secum
deduceret.
22. Sutor dicere solebat
“Oleum et operam perdidi”. (29)
ð
Sutor dicere solebat oleum et operam se perdidisse.
23. Caesar dixit: “Domi
satis salutationum talium audio”. (29)
ð Caesar dixit domi
satis salutationum talium se audire.
24.
Et si habet Asia suspicionem quandam luxuriae,
Murenam laudare debemus, quod Asiam vidit sed in Asia continenter vixit. (30)
ð Cicero dicit si habeat Asia suspicionem quandam luxuriae, Murenam laudare nos debere, quod Asiam viderit sed in Asia continenter vixerit.
ð Cicero dixit si haberet Asia suspicionem quandam luxuriae, Murenam laudare nos debere, quod Asiam vidisset sed in Asia continenter vixisset.
25.
Quam ob rem accusatores non Asiae nomen Murenae obiecerunt, ex qua laus familiae, memoria generi, honos et gloria nomini constituta est, sed aliquod flagitium ac dedecus aut in Asia suspectum aut ex Asia deportatum. (30)
ð Cicero dicit
ob eam rem
accusatores non Asiae
nomen Murenae obiecisse, ex qua
laus familiae,
memoria generi,
honos et
gloria nomini
constituta sit, sed aliquod
flagitium ac
dedecus aut
in Asia
suspectum aut ex Asia deportatum.
ð Cicero dixit
Cicero dicit
ob eam rem accusatores non Asiae nomen Murenae
obiecisse, ex
qua laus
familiae, memoria
generi, honos
et gloria
nomini constituta esset, sed aliquod
flagitium ac
dedecus aut
in Asia
suspectum aut ex Asia deportatum.
26. Filus eius a duce hostium his verbis
proelio lacessitus est : “Congrediamur,
ut singularis proelii eventu cernatur, quanto miles Latinus Romano virtute antecellat”. (31)
ð Filus eius a duce hostium lacessitus est congredi, ut
singularis proelii eventu cerneretur, quanto miles Latinus
Romano virtute antecelleret”.
ð Filus eius a duce hostium lacessitus est ut congrederentur, ut
singularis proelii eventu cerneretur, quanto miles Latinus
Romano virtute antecelleret”.
27.
Tum adulescens, viribus suis
confisus et cupiditate pugnandi permotus, iniussu consulis in certamen ruit; et
fortior hoste,hasta eum transfixit et armis spoliavit. (31)
ð Plinius dixit tum adulescentem, viribus suis confisum
et cupiditate pugnandi permotum, iniussu consulis in certamen ruisse
et fortiorem hoste, hasta eum transfixisse et armis
spoliavisse.
28.
Sed consul, cum in castra
revertisset, adulescentem, cuius
opera hostes fugati erant, morte
multavit. (31)
ð Plinius dicit consulem, cum in castra revertisset, adulescentem, cuius opera
hostes fugati essent, morte multavisse.
29.
Pleni omnes sunt libri, plenae
sapientium voces, plena exemplorum vetustas; (32)
ð Cicero dicit plenos omnes esse libros, plenas sapientium voces,
plenam exemplorum vetustatem.
30.
Quas ego, cupidus bene gerendi
et administrandi rem publicam, semper mihi proponebam.(32)
ð Ego dico me eas, cupidum bene gerendi et
administrandi rem publicam, semper mihi
proponere.
ð Cicero dicit se eas, cupidum bene gerendi et
administrandi rem publicam, semper sibi
proponere.
31. Ego libenter tibi mea sede cedo. (38)
ð Caecilia puellae dixit se libenter illi sua sede
cedere.
32. Cum Africanus in Literno esset, complures praedonum duces forte salutatum ad eum venerunt. (34)
ð Plinius narrat cum Africanus in Literno esset, complures
praedonum duces forte salutatum
ad eum venisse.
ð Praedonum duces narrant cum Africanus in Literno esset,
forte salutatum ad eum se venisse.
33. Quod ut praedones animadverterunt, abiectis armis ianuae appropinquaverunt
et clara voce Scipioni nuntiaverunt
(incredibile auditu!) virtutem eius
admiratum se venisse. (34)
ð Plinius narrat praedones ut id animadverterint, abiectis armis ianuae appropinquavisse et clara voce
Scipioni nuntiavisse (incredibile auditu!) virtutem eius
admiratum se venisse.
34.
Praedones postes ianuae tamquam
sanctum templum venerati sunt et cupide
Scipionis dextram osculati sunt. (34)
ð Plinius narrat praedones postes ianuae tamquam sanctum
templum veneratos esse et
cupide Scipionis dextram osculatos esse.
ð Praedones narrant se postes ianuae tamquam sanctum templum veneratos
esse et cupide Scipionis dextram
osculatos esse.
ð Praedones dicuntur postes ianuae tamquam sanctum templum veneratos
esse et cupide Scipionis dextram
osculatos esse.
35.
Cum ante vestibulum dona
posuissent, quae homines deis immortalibus consecrare solent, domum
reverterunt. (34)
ð Plinius narrat praedones, cum ante vestibulum dona posuissent,
quae homines deis immortalibus consecrare soleant, domum revertisse.
36. Manius Curius Dentatus maxima frugalitate utebatur, quo facilius divitias
contemnere posset. (36)
ð Manius Curius Dentatus dicit se maxima frugalitate uti,
quo facilius divitias contemnere posset.
ð Manius Curius Dentatus dicitur maxima frugalitate uti,
quo facilius divitias contemnere posset.
37. “ narrate Samnitibus Manium Curium malle locupletibus imperare quam ipsum
fieri locupletem; ”.(36)
ð Manius Curius Dentatus adhortatur ministros legationis narrare Samnitibus
se malle locupletibus imperare quam ipsum fieri locupletem
.
ð Manius Curius Dentatus adhortatur ministros legationis ut narrent Samnitibus
se malle locupletibus imperare quam ipsum fieri locupletem
.
Σχόλια