KEIMENO 27
Cum Accius ex urbe Roma Tarentum venisset, ubi Pacuvius grandi iam
aetate recesserat, devertit ad eum. Accius, qui multo minor natu erat,
tragoediam suam, cui «Atreus» nomen est, ei desideranti legit. Tum Pacuvius
dixit sonora quidem esse et grandia quae scripsisset, sed videri tamen ea sibi
duriora et acerbiora. «Ita est» inquit Accius «ut dicis; neque id me sane
paenitet; meliora enim fore spero, quae deinceps scribam. Nam quod in pomis
est, idem esse aiunt in ingeniis: quae dura et acerba nascuntur, post fiunt
mitia et iucunda; sed quae gignuntur statim vieta et mollia, non matura mox
fiunt sed putria».
1.
venisset, recesserat, scripsisset, inquit: Να αντικατασταθούν χρονικά.
2.
desideranti: Να γραφούν τα απαρέμφατα όλων των χρόνων στις δύο φωνές.
3.
aiunt: Να κλιθεί σε όλους τους χρόνους και σε όλες τις εγκλίσεις.
4.
gignuntur: Να αντικατασταθεί εγκλιτικά.
5.
Cum Accius ex urbe Roma Tarentum venisset: Να συμπτυχθεί στο αντίστοιχο είδος δευτερεύουσας πρότασης.
6.
neque id me sane paenitet: Να αναγνωρισθούν συντακτικά οι όροι της πρότασης.
7.
Pacuvius dixit sonora quidem esse et grandia quae scripsisset, sed videri tamen ea sibi duriora et acerbiora.: Να μετατραπεί η σύνταξη σε παθητική.
KEIMENO 29
Cum Octavianus post victoriam Actiacam Romam rediret, homo quidam ei
occurrit corvum tenens; eum instituerat haec dicere: «Ave, Caesar, victor
imperator». Caesaris multum interfuit corvum emere; itaque viginti milibus
sestertium eum emit. Id exemplum sutorem quendam incitavit, ut corvum doceret
parem salutationem. Diu operam frustra impendebat; quotiescumque avis non
respondebat, sutor dicere solebat «Oleum et operam perdidi». Tandem corvus
salutationem didicit et sutor, cupidus pecuniae, eum Caesari attulit. Audita
salutatione Caesar dixit: «Domi satis salutationum talium audio». Tum venit
corvo in mentem verborum domini sui: «Oleum et operam perdidi». Ad haec verba
Augustus risit emitque avem tanti, quanti nullam adhuc emerat.
1.
rediret, interfuit: Να αντικατασταθούν
εγκλιτικά. Το πρώτο ρήμα να κλιθεί στην οριστική του παρακειμένου.
2.
emere: Να κλιθεί η προστακτική όλων τον χρόνων.
3.
ut corvum doceret parem salutationem: Να σχηματισθεί η συντακτικά ισοδύναμη μορφή.
4.
Ad haec verba Augustus risit emitque avem tanti, quanti nullam adhuc emerat.: Να γίνει
συντακτική ανάλυση της περιόδου.
KEIMENO 31
Bello Latino T. Manlius consul nobili genere natus exercitui Romanorum
praefuit. Is cum aliquando castris abiret, edixit ut omnes pugna abstinerent.
Sed paulo post filius eius castra hostium praeterequitavit et a duce hostium
his verbis proelio lacessitus est: «Congrediamur, ut singularis proelii eventu
cernatur, quanto miles Latinus Romano virtute antecellat». Tum adulescens,
viribus suis confisus et cupiditate pugnandi permotus, iniussu consulis in
certamen ruit; et fortior hoste, hasta eum transfixit et armis spoliavit.
Statim hostes fuga salutem petiverunt. Sed consul, cum in castra revertisset,
adulescentem, cuius opera hostes fugati erant, morte multavit.
1.
praefuit: Να κλιθεί σε όλους τους χρόνους και σε όλες τις εγκλίσεις
και να σχηματισθούν τα απαρέμφατα και οι μετοχές όλων των χρόνων.
2.
abstinerent: Να αντικατασταθεί χρονικά.
3.
in certamen: Να δηλωθεί το
τελικό αίτιο με όλους τους δυνατούς τρόπους.
4.
consul, natus: Να σχηματισθούν
οι συντακτικά ισοδύναμες μορφές.
5.
Να εντοπισθεί ο β΄ όρος σύγκρισης, να αναγνωρισθεί και να
δηλωθεί με συντακτικά ισοδύναμη μορφή.
KEIMENO 34
Cum Africanus in Literno esset, complures praedonum duces forte
salutatum ad eum venerunt. Tum Scipio, cum se ipsum captum venisse eos
existimasset, praesidium domesticorum in tecto conlocavit. Quod ut praedones
animadverterunt, abiectis armis ianuae appropinquaverunt et clara voce Scipioni
nuntiaverunt (incredibile auditu!) virtutem eius admiratum se venisse. Haec
postquam domestici Scipioni rettulerunt, is fores reserari eosque intromitti
iussit. Praedones postes ianuae tamquam sanctum templum venerati sunt et cupide
Scipionis dextram osculati sunt. Cum ante vestibulum dona posuissent, quae
homines deis immortalibus consecrare solent, domum reverterunt.
1.
captum: Να κλιθεί σε όλους τους χρόνους της οριστικής στην παθητική
φωνή.
2.
appropinquaverunt: Να αντικατασταθεί χρονικά στο β΄ ενικό πρόσωπο στην
υποτακτική.
3.
rettulerunt: Να κλιθεί ο τύπος στην οριστική και στην υποτακτική του
ενεστώτα.
4.
iussit: Να κλιθούν οι μελλοντικοί χρόνοι της οριστικής.
5.
domum: Να γραφούν οι άλλες επιρρηματικές σημασίες του τύπου.
6.
salutatum: Να δηλωθεί το τελικό αίτιο με δευτερεύουσα πρόταση.
Manius Curius Dentatus maxima frugalitate utebatur, quo facilius
divitias contemnere posset. Die quodam Samnitium legati ad eum venerunt. Ille
se in scamno assidentem apud focum et ex ligneo catillo cenantem eis spectandum
praebuit. Samnitium divitias contempsit et Samnites paupertatem eius mirati
sunt. Nam cum ad eum magnum pondus auri publice missum attulissent, ut eo
uteretur, vultum risu solvit et protinus dixit: “Supervacaneae, ne dicam
ineptae, legationis ministri, narrate Samnitibus Manium Curium malle
locupletibus imperare quam ipsum fieri locupletem; et mementote me nec acie
vinci nec pecunia corrumpi posse”.
1.
utebatur: Να γραφεί το ίδιο πρόσωπο, στους άλλους χρόνους στην ίδια
έγκλιση.
2.
assidentem: Να γραφεί το απαρέμφατο του ενεστώτα.
3.
solvit: Να αντικατασταθεί χρονικά.
4.
narrate: Να δηλωθεί η απαγόρευση με όλους τους δυνατούς τρόπους.
5.
malle: Να κλιθούν όλοι οι χρόνοι της οριστικής.
6.
Να αναγνωριστούν συντακτικά οι τελικές προτάσεις του
κειμένου.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΣΚΗΣΕΩΝ: Σόνια Σιούτη
Σχόλια