Επιμέλεια ασκήσεων: Σόνια Σιούτη
Congrediāmur, ut
singulāris proelii eventu cernātur, quanto miles Latīnus Rōmāno virtūte
antecellat.
Cum Africānus in
Literno esset, complures praedonum duces forte salutatum ad eum venērunt.
Nam cum ad eum magnum
pondus auri publice missum attulissent, ut eo uteretur, vultum risu solvit et protinus
dixit
Id exemplum sutorem
quendam incitavit ut corvum doceret
parem salutationem.
edixit ut omnes pugna abstinerent.
Tandem puella, longa
mora standi fessa, rogavit materteram sibi paulisper loco ut sibi paulisper loco cederet.
Tum cuidam ex
equitibus Gallis persuadet ut ad
Ciceronem epistulam deferat.
I.
Να αντικατασταθεί
το ρήμα εξάρτησης του ειδικού απαρεμφάτου από το ρήμα που δίνεται:
a) quando hanc ficum decerptam esse putetis ex arbore
credatur (=πιστεύεται, παθητικό προσωπικό)
b) Cum omnes (ficum) recentem esse dixissent
Cum ab omnibus credita esset (=όταν
από όλους πιστεύθηκε, παθητικό
προσωπικό)
c) idem esse aiunt in ingeniis esse
dicitur (=λέγεται, παθητικό προσωπικό)
d) cum se ipsum captum venisse eos existimasset
ab eo existimati essent (=από αυτόν θεωρήθηκε,
παθητικό προσωπικό)
ab
eo existimatum esset (=από αυτόν θεωρήθηκε, απρόσωπο)
e) Supervacaneae legationis ministri, narrate Samnitibus
Manium Curium malle locupletibus imperare quam ipsum fieri locupletem
narretur (=ας ειπωθεί, προτρεπτική υποτακτική,
παθητικό προσωπικό)
f) Nunc intellego neminem tam stultum fore, neminem tam
improbum
intellegitur a me (=γίνεται αντιληπτό από
εμένα, παθητικό προσωπικό)
g) a quo se metui putet
putetur (=νομίζεται, θεωρείται, παθητικό
προσωπικό)
II.
in exilio fuerat: να αναδιατυπωθεί η φράση, αφού αντικατασταθεί
ο εμπρόθετος προσδιορισμός από τα: Roma,
Italia, ώστε να δηλώνεται η ίδια
επιρρηματική σημασία.
III.
Να μετατραπούν οι
ακόλουθες δευτερεύουσες προτάσεις στο αντίστοιχο είδος μετοχής:
a)
nam Pisaurum dicitur, quod illic aurum pensatum est.
b)
cum Ennius ad Nasicam venisset et eum a ianua
quaereret
c)
Cum Octavianus post victoriam Actiacam Romam rediret,
homo quidam ei occurrit corvum tenens
d)
Sed consul in castra, cum in castra revertisset,
adulescentem, …morte multavit.
e)
Tum Scipio, cum se ipsum captum venisse eos
existimasset, praesidium domesticorum in tecto conlocavit
f)
Cum ante vestibulum dona posuissent, praedones domum
reverterunt.
g)
Si iste in Manliana castra pervenerit, quo intendit,
neminem tam stultum fore...
h)
nisi filium haberem, libera in libera patria mortua
essem
i)
at contra hos, si pergis, aut immatura mors aut longa
servitus manet.
IV.
Να αναλυθούν οι μετοχές στο αντίστοιχο είδος δευτερεύουσας
πρότασης (με όλους τους δυνατούς τρόπους):
a)
Tum Ennius indignatus quod Nasica tam aperte
mentiebatur ... inquit
b)
Cato ... ostendensque patribus inquit
c)
Audita salutatione, Caesar dixit
d)
praedones abiectis armis ianuae αppropinquaverunt
e)
dum aliqua vox congruens proposito audiretur
f)
coniurationemque nascentem non credendo confirmaverunt
g)
Non tibi ingredienti fines patriae ira cecidit?
h)
Brenno duce Galli urbem Romam everterunt (Να επισημανθεί η ιδιαιτερότητα)
i)
Curat et providet ne, intercepta epistula, nostra
consilia ab hostibus cognoscantur .
V.
post victoriam Actiacam : α) να αντικατασταθεί η πρόθεση με την «νοηματικά» αντίθετή της β) να αναδιατυπωθεί η
φράση αφού αντικατασταθεί ο εμπρόθετος προσδιορισμός με ισοδύναμη δευτερεύουσα
χρονική πρόταση η οποία θα εισάγεται με
τον χρονικό σύνδεσμο postquam + το ρήμα vinco .
V.
VI.
in sacello:
να δηλωθεί η κίνηση σε τόπο.
VII.
Να δηλωθεί το
τελικό αίτιο με τους τρόπους που ζητούνται:

σουπίνο
αναφορική τελική πρόταση

τελική πρόταση

ad+αιτιατική γερουνδίου
VIII.
Να μετατραπεί η
ενεργητική σύνταξη σε παθητική και το αντίστροφο:
a)
Paucis post diebus cum Ennius eum a ianua quaereret,
exclamavit Nasica.
b)
tu mihi ipsi non credis?
c)
Fiduciam deponite.
d)
ne nostra consilia ab hostibus cognoscantur.
e)
Statimque sumptum est Punicum bellum tertium (a
Romanis), quo Carthago deleta est (a Romanis).
f)
Accius tragoediam suam ei desideranti legit.
g)
Oleum et operam perdidi.
h)
Domi satis salutationum talium audio.
i)
Statim hostes fuga salutem petiverunt.
j)
Tum Scipio praesidium domesticorum in tecto
conlocavit.
k)
dum (a Caecilia / ea) aliqua vox congruens proposito
audiretur
l)
is fores reserari eosque intromitti (a domesticis)
iussit.
m) Nam cum ad eum (Samnites)
magnum pondus auri publice missum attulissent.
n)
Tum Camillus absens dictator est factus (a Romanis)
o)
Caecilia, uxor Metelli, dum more prisco omen nuptiale
petit filiae sororis, ipsa fecit omen.
p)
et mementote me nec acie vinci nec pecunia corrumpi (a
quodam / ab aliquo) posseea fiant (a victore)
q)
Nonnulli sunt in hoc ordine, qui aut ea, quae
imminent, non videant.
r)
Hoc est quod Tarquinium dixisse ferunt exulantem.
s)
Quam ob rem epistulam conscriptam Graecis litteris
mittit.
t)
Ille epistulam perlegit.
IX.
Tum
Ennius
indignatus
quod
Nasica
tam
aperte
mentiebatur
inquit : να γίνουν οι απαραίτητες μετατροπές, ώστε α)
η δευτερεύουσα πρόταση να δηλώνει υποκειμενική – υποθετική αιτιολογία β) η
αιτιολογία να παρουσιάζεται ως αποτέλεσμα εσωτερικής λογικής διεργασίας.
X.
edixit ut omnes pugna abstinerent : να αναδιατυπωθεί η περίοδος, αφού
μεταφερθεί το ρήμα εξάρτησης της δευτερεύουσας πρότασης στον ενεστώτα.
XI.
Να σχηματιστούν
οι συντακτικά ισοδύναμες μορφές:




XII.
Να δηλωθεί η απαγόρευση με άλλο τρόπο:
a)
nolite confidere
b)
Neminem credideritis patriae consulturum esse
XIII.
Praedones ianuae appropinquaverunt : α) να δηλωθεί προτροπή β) να δηλωθεί η απαγόρευση με όλους τους δυνατούς τρόπους.
XIV.
Να δηλωθεί η απαγόρευση με όλους τους δυνατούς τρόπους:
a)
cavete periculum.
b)
tutamini patriam.
c)
Fiduciam, quae nimia vobis est, deponite.
d)
Mementote rem publicam in extremo discrimine quondam
fuisse!
XV.
Congrediamur:
να δηλωθεί απαγόρευση: α) στο ίδιο
πρόσωπο β) στο β΄πληθυντικό πρόσωπο και με όλους τους δυνατούς τρόπους τρόπους.
XVI.
qui
spem
Catilinae
mollibus
sententiis
aluerunt
coniurationemque
nascentem
non
credendo
confirmaverunt; : να μετατραπεί η κύρια πρόταση σε
δευτερεύουσα χρονική πρόταση η οποία θα εισάγεται με τον ιστορικό-διηγηματικό cum. (προτερόχρονο).
XVII.
Tarentum
: α) να αντικατασταθεί από το domus ώστε
να δηλώνεται η ίδια επιρρηματική σχέση.
Στη συνέχεια να δηλωθεί η κίνηση από
τόπο.
XVII.
XVIII.
Homo es impudens. Ego
cum
te
quaererem, ancillae tuae
credidi
te
domi
non
esse; : να αναδιατυπωθεί το απόσπασμα, αφού μετατραπεί
η δεύτερη κύρια πρόταση σε α)
δευτερεύουσα αιτιολογική που θα δηλώνει αντικειμενική αιτιολογία β)
δευτερεύουσα αιτιολογική που θα δηλώνει υποκειμενική αιτιολογία γ) δευτερεύουσα
αιτιολογία όπου η αιτιολογία είναι αποτέλεσμα εσωτερικής λογικής διεργασίας.
Σχόλια