Φιλολογικά - Σόνια Σιούτη

Της Άσπας Μυλωνάκη-Βάρδα 05/07/2011  Φέτος (για τρίτη και τελευταίa φορά!) ανέβηκα μαζί με ένα  παιδί μου τον Γολγοθά των Πανελλαδικών. Για τρίτη φορά παρέδωσα την ψυχή μου εκούσια στα ψυχολογικά βασανιστήρια ενός αποτυχημένου εκπαιδευτικού συστήματος που θρέφεται από τρυφερές νεανικές σάρκες και θυσιάζει στο βωμό της ανοησίας του όνειρα, κόπους, εφηβικές ψυχούλες . Κάθε χρόνο οι  ίδιες σκηνές απογοήτευσης, πένθους, απελπισίας. Κάθε χρόνο παιδιά που σκύβουν το κεφάλι, μαζεύουν τους ώμους, κλαίνε και γονείς-χούλιγκαν που με μάτια αχόρταγα συγκρίνουν επιδόσεις, απογοητεύονται, ντρέπονται, φθονούν. Υποταγμένοι, μουδιασμένοι στην μιζέρια της καθημερινής μας φυλακής , φορτώνουμε τα παιδιά μας σαν αποδιοπομπαίο τράγο με όλα όσα τάχα μας χρωστούσε η ζωή και ξεσπάμε πάνω στον ένοχο που δεν κατάφερε να διώξει από πάνω μας τον προσωπικό μας ζυγό και έτσι μας στέρησε την δεύτερη ευκαιρία, τον μοναδικό τρόπο να ξαναζήσουμε ( έστω στα ψέματα), να γίνουμε επιτέλους κι εμείς σπουδαί...