Για την διαδικασία αυτήν ακολουθούμε τα εξής βήματα:
- Το υποκείμενο της ενεργητικής γίνεται ποιητικό αίτιο (δοτική) στην παθητική σύνταξη.
- Το άμεσο αντικείμενο της ενεργητικής σύνταξης γίνεται υποκείμενο στην παθητική. Το έμμεσο αντικείμενο δεν υφίσταται καμία μεταβολή.
- Ο χρόνος του ρήματος παραμένει σταθερός, το ίδιο και η έγκλιση και θα μεταφέρουμε τον ρηματικό μας τύπο στην παθητική φωνή.
- Τα υπόλοιπα στοιχεία της πρότασης δεν αλλάζουν.
π.χ. Quidam Lusitanus cervam albam eximiae pulchritudinis (=ελάφι άσπρο σπάνιας ομορφιάς) Sertorio dederat.
dederat το ρήμα (οριστική υπερσυντελίκου Ε.Φ.)
Lusitanus το υποκείμενο, quidam ο επιθετικός προσδιορισμός στο Lusitanus
cervam το άμεσο αντικείμενο, albam επιθετικός προσδιορισμός στο cervam
Sertorio το έμμεσο αντικείμενο
Συνεπώς η μετατροπή θα γίνει ως εξής:
Cerva alba eximiae pulchritudinis Sertorio data erat a Lusitano quodam .
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ
Όταν έχουμε debeo +απαρέμφατο στην ενεργητική σύνταξη, στην παθητική θα βάλουμε Παθητική Περιφραστική Συζυγία που θα πάρουμε από το απαρέμφατο εκείνο.
Ο τύπος του debeo που θα συναντήσουμε θα μας βοηθήσει στο να επιλέξουμε τον σωστό χρόνο της παθητικής περιφραστικής συζυγίας.
Τέλος το υποκείμενο του ρήματος θα γίνει δοτική προσωπική του ενεργούντος προσώπου
π.χ. Murenam laudare debemus (=οφείλουμε να επαινούμε τον Μουρήνα).
debemus το ρήμα, nos το Υποκείμενο, laudare το Αντικείμενο και τελικό απαρέμφατο (ταυτοπροσωπία), Murenam το αντικείμενο του απαρεμφάτου
· Το nos που εδώ παραλείπεται θα γίνει nobis
· To debemus laudare θα γίνει laudandus est ( το laudandus est λόγω του τύπου debemus που είναι σε χρόνο Ενεστώτα)
· Το Murenam θα γίνει υποκείμενο: Murena
Άρα: Murena laudandus est nobis (=o Μουρήνας πρέπει να επαινεθεί από μας)
