Ήταν λίγοι εναντίον πολλών. «Ξεβράκωτοι» εναντίον αρματωμένων.Επαναστάτες άτακτοι
εναντίον του πανίσχυρου οθωμανικού στρατού του Σουλτάνου Μαχμούτ Β’.Κι όμως,
κέρδισαν.Γιατί είχαν ένα πιο ισχυρό όπλο. Τη δύναμη της καρδιάς και της ψυχής.
Κολοκοτρώνης...Φυλακίστηκε από Έλληνες (αντίθετα με τα
σημερινά λαμόγια που τη βγάζουν καθαρή).Καραϊσκάκης, ο γιος της καλόγριας που
έδειξε τον πισινό του στους Οθωμανούς σε μάχη. Μπουμπουλίνα, αυτή που έδωσε την
περιουσία της στον αγώνα δείχνοντας πως οι πλούσιοι οφείλουν να συμβάλλουν τα
μέγιστα στην πατρίδα, για να σκοτωθεί από ελληνικό βόλι. Νικηταράς, έδωσε τα
πάντα στον αγώνα για να δει την πατρίδα ελεύθερη και να πεθάνει πάμπτωχος, θύμα
της αχάριστης πατρίδας.Ανδρούτσος, αυτός που κράτησε με μια χούφτα ανδρες ένα
χάνι...Το ευχαριστώ;Εκτελέστηκε το 1825 από Έλληνες!!!Αθανάσιος Διάκος, ήρωας
της Αλαμάνας που τελικά σουβλίστηκε από τον εχθρό. Παπαφλέσσας, αρχιμανδρίτης
με ψυχή, ο νέος Λεωνίδας, έπεσε στο Μανιάκι πολεμώντας εναντίον πολλαπλάσιων
εχθρών.
Υπάρχουν και πολλοί άλλοι που συνέβαλαν στον αγώνα αλλά δεν
φτάνει ο χώρος να τους κατονομάσω.
Ας βάλουμε όμως απέναντι από τους ήρωες του γένους κάποιους
άλλους...Ας πούμε το όνομα Γεώργιος Ανδρέα Παπανδρέου (ΓΑΠ). Πρωθυπουργός που
πούλησε την Ελλάδα σε ξένα συμφέροντα. Προδότης με βούλα, κι όμως ελεύθερος κι
ατιμώρητος!!!!!Από διακριτικότητα και λόγω της ημέρας δε θα αναφέρω άλλα
λαμόγια αλλά αυτό που γίνεται φανερό είναι ότι αυτή η χώρα ΤΙΜΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ
ΚΑΙ ΦΥΛΑΚΙΖΕΙ Ή ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ...
Ας γίνουν οι ήρωες του 1821 φωτεινοί καθοδηγητές μας για να
ξεπεράσουμε τις σύγχρονες δυσκολίες. Ας μας διδάξουν πως η αγάπη για την
Πατρίδα δεν μετριέται σε χρήμα όπως νομίζουν οι σημαρινοί σωτήρες μας...Ας
σκεφτούμε γιατί πέσαμε από τον Κολοκοτρώνη στον ΓΑΠ.Και ίσως τότε δούμε φως στο
τούνελ της «κρίσης».
