Οι πανελλήνιες εξετάσεις των μαθητών έφτασαν στο τέλος τους για ακόμη μια χρονιά. Το άγχος των υποψηφίων μπορεί να παραμερίστηκε, προσωρινά ίσως, τη θέση του όμως κατέλαβε η αγωνία για τα αποτελέσματα. Και φυσικά αυτή η κατάσταση του συνεχούς άγχους είναι άμεσα συνυφασμένη με την εικόνα της σύγχρονης κοινωνίας.
Στη σημερινή κοινωνία είναι έντονη η ανασφάλεια για το μέλλον και την επαγγελματική αποκατάσταση των νέων. Η εκπαίδευση έχει σταματήσει να έχει στόχο την απόκτηση γνώσεων, έχει εντατικοποιηθεί με μοναδικό ίσως στόχο πια την απόκτηση μιας καλής θέσης στην κοινωνία και μιας εργασίας με καλό εισόδημα. Ο ελεύθερος χρόνος για αυτούς αποτελεί ουτοπία και το άγχος, όπως είναι φυσικό, φτάνει στο ζενίθ του σε κάθε εξεταστική περίοδο.
Δεν είναι λίγες οι φορές που οι γονείς έχοντας οι ίδιοι μεγάλες προσδοκίες από τα παιδιά τους δεν ξεχνάνε να τους υπενθυμίζουν ότι μια σχολική αποτυχία δεν είναι επιτρεπτή, δημιουργώντας τους με αυτόν τον τρόπο μεγαλύτερο άγχος και φυσικά ανασφάλεια. Πόσο συχνά ακούτε τις φράσεις: «Διάβασες;», «Εχεις κάνει επαναλήψεις;», «Να γράψεις 20 άντε και 19, όχι παρακάτω», «Είσαι πολύ καλύτερος από όλους» και πόσες ακόμη…
Μου έκανε φοβερή εντύπωση μια συνάντηση που είχα κάποτε με μια μαθήτρια η οποία ήταν με την μητέρα της. Είχα να την δω καιρό και όταν την ρώτησα πως πάει με το σχολείο, ποια ήταν τα σχέδιά της δεν πρόλαβε να αρθρώσει κουβέντα και αμέσως τον λόγο πήρε η μητέρα της, λέγοντας μου: «Είμαστε άριστες μαθήτριες και λέμε να περάσουμε Νομική». Το βλέμμα της μαθήτριας ήταν απαθές. Αμέσως τις χαιρέτησα και έφυγα, αφού της ευχήθηκα- ή μάλλον ευχήθηκα και στις δύο- καλή επιτυχία. Στο δρόμο θυμήθηκα ότι παλαιότερα μου είχε εμπιστευτεί την αγάπη που είχε για τα παιδιά νηπιακής ηλικίας και ότι η επιθυμία της ήταν να ασχοληθεί με αυτά. «Ποιος ξέρει;» σκέφτηκα. «Μπορεί να άλλαξε γνώμη».
Μετά από έναν περίπου χρόνο έμαθα νέα για την μαθήτρια αυτή. Τελικά δεν πέρασε πουθενά, παρόλο που πράγματι ήταν άριστη μαθήτρια, αφού το άγχος και τα ψυχολογικά προβλήματα που της δημιουργήθηκαν την ξεπέρασαν. Λυπήθηκα πολύ, γιατί άξιζε πολλά!
Διαπαιδαγώγηση είναι να βοηθήσουμε το παιδί να δώσει τον καλύτερο του εαυτό και όχι να κάνει αυτά που θέλουμε εμείς. Είναι σημαντικό για τους μαθητές να αντιληφθούν ότι οι εξετάσεις αφορούν τους ίδιους κατά κύριο λόγο και όχι τους γονείς του. Για αυτό οι μαθητές χρειάζονται χώρο, χρόνο και φυσικά εμπιστοσύνη.
