ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗΣ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ

ΤΟ  ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ

Να επισημάνετε τα υποκείμενα των υπογραμμισμένων ρηματικών τύπων:

1.      ὃ οὐδεὶς πώποτ’ ἔπαθε τῶν ἐν τῇ γῇ ταύτῃ.

2.      ὃ πάντας οἶμαι ὑμᾶς ἐπίστασθαι.

3.      ἅπαντα τὰ δικαστήρια ἐν ὑπαίθρῳ δικάζει τὰς δίκας τοῦ φόνου.

4.      ἀνώμοτοι δὲ οἱ μάρτυρες καταμαρτυροῦσι.

5.      ὡσπερεὶ ἄκοντά με ἀναγκάσας  εἰσελθεῖν εἰς τὴν γῆν ταύτην.

6.      Οὕτως οἵ γε νόμοι κάλλιστα κεῖνται οἱ περὶ φόνου.

7.      ἃ γάρ τις μὴ προσεδόκησεν, οὐδὲ φυλάξασθαι ἐγχωρεῖ

8.      οὗ δ’ ἕνεκα, γνώσεσθε προϊόντος τοῦ λόγου.

9.      ἃ δὲ σὺ παρανομεῖς, αὐτὰ ταῦτά μοι μέγιστα μαρτύριά ἐστιν.

10.  ὅμως μέντοι γε καὶ ἐκ τούτων πειράσομαι ἐμαυτὸν ἀναίτιον ἐπιδεῖξαι.

11.   τούτοις γὰρ ἦν τοῦτο συμφέρον.

12.  ὄνειδός τε αὐτῷ τε ἐμοὶ περιέθεσαν καὶ τοῖς ἐμοῖς προσήκουσιν εἰς τὸν βίον ἅπαντα.

13.  […] ἀλλ’ ἵνα ᾖ τεκμήρια ὑμῖν καὶ τῶν ἄλλων πραγμάτων [καὶ] τῶν εἰς ἐμὲ ἡ τούτων βιαιότης καὶ παρανομία.

14.  καὶ ὡς μὲν οὐ κακοῦργός εἰμι οὐδ’ ἔνοχος τῷ τῶν κακούργων νόμῳ, αὐτοὶ οὗτοι τούτου γε μάρτυρες γεγένηνται.

15.  φασὶ δὲ αὖ τό γε ἀποκτείνειν μέγα κακούργημα εἶναι, καὶ ἐγὼ ὁμολογῶ μέγιστόν γε, καὶ τὸ ἱεροσυλεῖν καὶ τὸ προδιδόναι τὴν πόλιν.

ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ

Να επισημάνετε τα αντικείμενα των υπογραμμισμένων ρηματικών τύπων:

1.      τοῦτο δὲ δέον σε διομόσασθαι ὅρκον τὸν μέγιστον καὶ ἰσχυρότατον.

2.      ἃ σὺ παρελθών, αὐτὸς σεαυτῷ νόμους ἐξευρών, ἀνώμοτος μὲν αὐτὸς ἐμοῦ κατηγορεῖς.

3.      καὶ ἡγῇ χρῆναι αὐτοῖς τὴν σὴν παρανομίαν κρείσσω γενέσθαι αὐτῶν τῶν νόμων.

4.      ὁ γὰρ χρόνος καὶ ἡ ἐμπειρία τὰ μὴ καλῶς ἔχοντα ἐκδιδάσκει τοὺς ἀνθρώπους.

5.      ἀμφισβήτησιν καὶ λόγον ὑπελίπου ὡς καὶ τοῖσδε τοῖς δικασταῖς ἀπιστήσων.

6.      Οὑτωσὶ μὲν δὴ πολλοῖς ἐλασσωθεὶς τῶν νόμων τῶν ὑμετέρων καὶ τοῦ δικαίου καθέστηκα εἰς τὸν ἀγῶνα.

7.      τοῦτο ὑμᾶς διδάξω, οὐτῷ φεύγειν ἂν τὸ πλῆθος τὸ ὑμέτερον.

8.      Λέγεις δὲ ὡς οὐκ ἂν παρέμεινα εἰ ἐλελύμην, ἀλλ’ ᾠχόμην ἂν ἀπιών.

9.      […] μὴ δυνάμενον  διαπράσσεσθαι αὐτὸν τἀμαυτοῦ πράγματα.

10.  ἃ γάρ τις μὴ προσεδόκησεν.

11.  καὶ ἐνταῦθα ἔλασσον ἔνειμαν τῷ τεθνηκότι 

12.  ἕνεκά γε τοῦ πιστεύειν ἐμοί τε μηδὲν ἐξημαρτῆσθαι εἰς τόδε τὸ πρᾶγμα καὶ ὑμᾶς γνώσεσθαι τὰ δίκαια.

13.  ὃ οὐδεὶς πώποτ’ ἔπαθε τῶν ἐν τῇ γῇ ταύτῃ.

14.  οὔτ’ ἂν πολλὰ ἀγαθὰ εἰργασμένος τούτοις ἂν ἐσῳζόμην τοῖς ἀγαθοῖς.

15.  Πρῶτον μὲν γὰρ κακοῦργος ἐνδεδειγμένος φόνου δίκην φεύγω.

ΤΟ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟ

Να εντοπίσετε τους όρους που λειτουργούν ως κατηγορούμενο και να επισημάνετε τους όρους στους οποίους αποδίδονται:

1.      δικαίως ἂν αὐτῆς τὴν ἡγεμονίαν εἶναι

2.      Ἦν δὲ τῶν αἱρεθέντων Καλλίας Ἱππονίκου, Αὐτοκλῆς Στρομβιχίδου

3.      ἐγὼ δ’ ἡγοῦμαι πρῶτον μὲν οὐδὲν εἶναι τοῦτο σημεῖον.

4. Τοιούτων μέν ἐστε προγόνων.

5.      Οἶμαι δὲ πᾶσιν δοκεῖν τούτους κρατίστους προστάτας γενήσεσθαι τῶν Ἑλλήνων.

6.      Ηὔξητο τὸ ὄνομα αὐτοῦ μέγα.

7.      Ἐγώ σε, ὦ Φαλῖνε, ἄσμενος ἑόρακα.

8.      Ἀλλὰ χιλίων ἡ δίκη μόνον ἦν δραχμῶν. 

9.      Σοφοῖς ὁμιλῶν καὐτὸς ἐκβήσει σοφός.

10.  Οἱ Ἀρκάδες πρῶτοι πλέουσι.

11.  Οὐ βεβαίους ἡγοῦντο τοὺς συμμάχους.

12. μετὰ γὰρ ταύτης οἰκοῦντες ἑβδομήκοντ’ ἔτη διετέλεσαν ἄπειροι μὲν τυραννίδων, ἐλεύθεροι δὲ πρὸς τοὺς βαρβάρους, ἀστασίαστοι δὲ πρὸς σφᾶς αὐτούς, εἰρήνην δ’ ἄγοντες πρὸς πάντας ἀνθρώπους.
13. οὐδεμιᾶς σωτηρίας αὐτοῖς ὑποφαινομένης, ἀλλ’ ἔρημοι συμμάχων γεγενημένοι καὶ τῶν ἐλπίδων ἁπασῶν διημαρτηκότες.
14. Καίτοι πῶς ἂν ἐκείνων ἄνδρες ἀμείνους ἢ μᾶλλον φιλέλληνες ὄντες ἐπιδειχθεῖεν.
15. ἃ κοινὰ πάντων ἐστὶ τῶν ναυμαχούντων.

ΟΙ ΟΝΟΜΑΤΙΚΟΙ ΟΜΟΙΟΠΤΩΤΟΙ ΚΑΙ ΕΤΕΡΟΠΤΩΤΟΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΙ

Να χαρακτηρίσετε συντακτικά τους υπογραμμισμένους τύπους:

1.      οὐ τοὺς ἐν τῷ προτέρῳ πολέμῳ μάλιστ’ εὐδοκιμήσαντας

2.      εἰ τῶν κακῶν πλεῖστον μέρος μετασχόντες

3.      Ἀθύμως γὰρ ἁπάντων τῶν συμμάχων διακειμένων

4.      καὶ Πελοποννησίων μὲν διατειχιζόντων τὸν Ἰσθμὸν καὶ ζητούντων ἰδίαν αὑτοῖς σωτηρίαν

5.      προσπλεουσῶν δὲ τριήρων διακοσίων καὶ χιλίων καὶ πεζῆς στρατιᾶς ἀναριθμήτου μελλούσης εἰς τὴν Ἀττικὴν εἰσβάλλειν, οὐδεμιᾶς σωτηρίας αὐτοῖς ὑποφαινομένης

6.      τῶν ἐλπίδων ἁπασῶν διημαρτηκότες

7.      τῆς συγγενείας τῆς πρὸς ἀλλήλους ὑπαρχούσης

8.      Ἀρίσταρχος διάδοχος Κλεάνδρῳ.

9.      ὅταν ἴδωσι τοὺς ἀθλητὰς αὑτῶν ἕνεκα πονοῦντας

10.  ἡ πόλις ἡμῶν ἀπελείφθη

11.  Δεινὸς ταύτην τὴν τέχνην ἦν.

12.  Μέτοχός ἐστι τοῦ φόνου.

13.  Παυσανίας ἤρξατο εὔνους εἶναι τῷ δήμῳ.

14.  Ἄφιξις τῶν στρατιωτῶν εἰς τὸ στρατόπεδον.

15.  Ὁ ἄπειρος γραμμάτων οὐ βλέπει βλέπων.

ΟΙ ΜΕΤΟΧΕΣ

Να χαρακτηρίσετε συντακτικά τις μετοχές και να τις αναλύσετε στις αντίστοιχες δευτερεύουσες προτάσεις. Ενδέχεται κάποιες να μην αναλύονται.

1.      πρὸς τίνας χρὴ πολεμεῖν τοὺς μηδεμιᾶς πλεονεξίας ἐπιθυμοῦντας ἀλλ’
αὐτὸ τὸ δίκαιον σκοποῦντας;

2.      δημοσίᾳ δὲ τοσούτους τῶν συμμάχων περιορᾶν αὐτοῖς δουλεύοντας

3.      ἡμᾶς δ’ ὅλης τῆς Ἑλλάδος ὑβριζομένης μηδεμίαν ποιήσασθαι κοινὴν τιμωρίαν,
ἐξὸν ἡμῖν εὐχῆς ἄξια διαπράξασθαι.

4.      ἥκω συμβουλεύσων περί τε τοῦ πολέμου τοῦ πρὸς τοὺς βαρβάρους

5.      οὗτοι καὶ τῶν ἀγαθῶν ἀπολαύσωσι καὶ μὴ πάντα τὸν χρόνον δυστυχοῦντες διαγάγωσιν.

6.      ὥστε τοὺς μὲν ἐν ταῖς αὑτῶν ἀνόμως ἀπόλλυσθαι, τοὺς δ’ ἐπὶ ξένης μετὰ παίδων καὶ γυναικῶν ἀλᾶσθαι, πολλοὺς δὲ δι’ ἔνδειαν τῶν καθ’ ἡμέραν ἐπικουρεῖν ἀναγκαζομένους ὑπὲρ τῶν ἐχθρῶν τοῖς φίλοις μαχομένους ἀποθνῄσκειν.

7.      Θαυμάζω δὲ τῶν δυναστευόντων ἐν ταῖς πόλεσιν, εἰ προσήκειν αὑτοῖς ἡγοῦνται μέγα φρονεῖν, μηδὲν πώποθ’ ὑπὲρ τηλικούτων πραγμάτων μήτ’ εἰπεῖν μήτ’ ἐνθυμηθῆναι δυνηθέντες.

8.      τούτων δὲ γενομένων, καὶ τῆς ἀπορίας τῆς περὶ τὸν βίον ἡμῶν ἀφαιρεθείσης, ἣ καὶ τὰς ἑταιρίας διαλύει καὶ τὰς συγγενείας εἰς ἔχθραν προάγει καὶ πάντας ἀνθρώπους εἰς πολέμους καὶ στάσεις καθίστησιν, οὐκ ἔστιν ὅπως οὐχ ὁμονοήσομεν καὶ τὰς εὐνοίας ἀληθινὰς πρὸς ἡμᾶς αὐτοὺς ἕξομεν. 

ΟΙ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Να χαρακτηρίσετε τις δευτερεύουσες προτάσεις και στη συνέχεια να τις συμπτύξετε σε ισοδύναμες συντακτικά φράσεις.

1.      Πολλάκις ἐθαύμασα τῶν τὰς πανηγύρεις συναγαγόντων καὶ τοὺς γυμνικοὺς ἀγῶνας καταστησάντων, ὅτι τὰς τῶν σωμάτων εὐτυχίας οὕτω μεγάλων δωρεῶν ἠξίωσαν.

2.      ἔπειτ’ οὐδ’ οἱ καιροί πω παρεληλύθασιν ὥστ’ ἤδη μάτην εἶναι τὸ μεμνῆσθαι περὶ τούτων.

3.      ὥστε πάντων ἂν συμβαίη δεινότατον, εἰ τοὺς βουλομένους τοῖς αὐτοῖς τούτοις διενεγκεῖν τῶν ἡλικιωτῶν.

4.      Ἢν οὖν ἐμοὶ πεισθῆτε, παυσάμενοι τοῦ παντάπασιν εἰκῇ βουλεύεσθαι προσέξετε τὸν νοῦν ὑμῖν αὐτοῖς καὶ τῇ πόλει.

5.      μᾶλλον δ’ ἂν ὑμῖν ἐγγένοιτο μνημονεύειν, εἰ συναγαγὼν τὰ μάλιστα
κατεπείγοντα πάλιν ἐπανελθεῖν αὐτὰ πειραθείην.

6.      Θαυμάζω δ’ εἰ μὴ δύνασθε συνιδεῖν ὅτι γένος οὐδέν ἐστι κακονούστερον τῷ πλήθει πονηρῶν ῥητόρων καὶ δημαγωγῶν.

ΥΠΟΘΕΤΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ

Να γράψετε την υπόθεση/τις υποθέσεις και την απόδοση/τις αποδόσεις των υποθετικών λόγων και να τους χαρακτηρίσετε συντακτικά:

1.      Ἢν οὖν ἐμοὶ πεισθῆτε, παυσάμενοι τοῦ παντάπασιν εἰκῇ βουλεύεσθαι προσέξετε τὸν νοῦν ὑμῖν αὐτοῖς καὶ τῇ πόλει, καὶ φιλοσοφήσετε καὶ σκέψεσθε τί τὸ ποιῆσάν ἐστι τὼ πόλη τούτω.

2.      Ἣν ὑμεῖς ἐπὶ μὲν τῶν ἰδιωτῶν ἐπαινεῖτε, καὶ νομίσατε τοὺς ταύτῃ χρωμένους ἀσφαλέστατα ζῆν καὶ βελτίστους εἶναι τῶν πολιτῶν.

3.      εἴ τινες οὖν ὑμῶν ὑπέλαβον τότε λίαν ἀλαζονικὸν εἶναι καὶ μέγα τὸ ῥηθέν, οὐκ ἂν δικαίως ἔτι τὴν γνώμην ταύτην ἔχοιεν.

4.      λέγοντες μὲν γὰρ ταὐτὰ τοῖς πρότερον εἰρημένοις ἀναισχυντεῖν δόξουσι,
καινὰ δὲ ζητοῦντες ἐπιπόνως εὑρήσουσι.

ΤΑ ΡΗΜΑΤΙΚΑ ΕΠΙΘΕΤΑ

Να αναλύσετε τα ρηματικά επίθετα:

1.      Οὐ παραδοτέον ἐστί τούς συμμάχους τοῖς Ἀθηναίοις.

2.      Παρασκευαστέον μάλιστα μηδέν δεῖσθαι τοῦ κολάζεσθαι.

3.      Μιμητέον ἐστίν ἡμῖν τούς ἀγαθούς.

4.      ῏Ην δ’ ὁ μῦθος ὡς ἀνοιστέον σοὶ τοὔργον εἴη τοῦτο κοὐχὶ κρυπτέον.

5.      Κατὰ γὰρ τὸν αὐτὸν λόγον κἂν ἐκ βασιλέως γίγνηταί τι ἔκγονον, βασιλεὺς κλητέος.

6.      Περὶ τούτων ὑμῖν τε βουλευτέον καὶ ἐμοί, εἴ τι πλέον οἶδα, ἐσηγητέον.

7.      Σωκράτης ᾤετο διδακτὴν τὴν ἀρετὴν εἶναι.

8.      Πόλις νόμοις καλοῖς χρωμένη θαυμαστὴ ἡμῖν.

Η ΔΟΤΙΚΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ

Να αναγνωρίσετε το είδος της δοτικής προσωπικής:

1.      Ἐκέλευσε στεφανοῦσθαι πάντας τῷ θεῷ.

2.      Σκέψασθε εἰ ἄρα ἐπ' ἀνδρείᾳ ὑμῖν μέγα φρονητέον. 

3.      Πόλει εὐτυχοῦντες οἱ κακοὶ νόσος εἰσίν.

4.      Λυπηρόν ἐστι παισὶν ὀρφανοὺς γεγενῆσθαι πατρός. 

5.      Ἐμοὶ δοκεῖτε οὐ σωφρονεῖν.

ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ

1.      Δοτική προσωπική κτητική.
Συντάσσεται με τα ρήματα εἰμί, γίγνομαι, ὑπάρχω, όταν δεν είναι συνδετικά και σημαίνουν «έχω», «αποκτώ». Φανερώνει τον κτήτορα. 

2.      Δοτική προσωπική χαριστική.
Φανερώνει το πρόσωπο για χάρη ή ωφέλεια του οποίου γίνεται αυτό που εκφράζει το ρήμα. 

3.      Δοτική προσωπική αντιχαριστική.
Φανερώνει το πρόσωπο το οποίο βλάπτεται από κάτι.

4.      Δοτική προσωπική ηθική.
Φανερώνει το πρόσωπο που χαίρεται ή λυπάται για κάτι. 

5.      Δοτική προσωπική της συμπάθειας. Φανερώνει το πρόσωπο που συμπάσχει ψυχικά, το πρόσωπο που συμμετέχει συναισθηματικά σε ό,τι εκφράζει το ρήμα της πρότασης. 

6.      Δοτική προσωπική του κρίνοντος προσώπου ή της αναφοράς.
Φανερώνει το πρόσωπο κατά την κρίση του οποίου ή σε σχέση με το οποίο ισχύει αυτό που εκφράζει το ρήμα της πρότασης.  Συντάσσεται με ρήματα δοξαστικά όπως, δοκῶ, οἴομαι, νομίζω, αλλά και το ρήμα φαίνομαι, ως προσωπικά ή απρόσωπα.  Συχνά συνοδεύεται από μία μετοχή σε δοτική που δηλώνει τόπο, χρόνο ή κίνηση. Σπανιότερα συνοδεύεται από το ὡς. 

7.      Δοτική προσωπική του ενεργούντος προσώπου ή του ποιητικού αιτίου.
Φανερώνει το πρόσωπο που ενεργεί.  Συντάσσεται με ρήματα παθητικής φωνής, κυρίως συντελικού χρόνου. 

ΠΡΟΣΟΧΗ!

·         Η δοτική του προσώπου, δοτική προσωπική, που συνοδεύει τα απρόσωπα ρήματα και τις απρόσωπες εκφράσεις, δηλώνει το πρόσωπο στο οποίο αναφέρεται η έννοιά τους, το πρόσωπο δηλαδή για το οποίο υπάρχει ή γίνεται κάτι. 

·         Η δοτική προσωπική, όταν μετατραπεί σε αιτιατική, δίνει το υποκείμενο του απαρεμφάτου, το οποίο λειτουργεί ως υποκείμενο του απροσώπου ρήματος. 

·         Τα απρόσωπα ρήματα, όπως τα μέλει, μεταμέλει, μέτεστι, ὁμολογεῖται, παρασκεύασται, εἴρηται, διέγνωστο, προδέδοκται συντάσσονται με δοτική προσωπική του ενεργούντος προσώπου. 

·         Με ορισμένα απρόσωπα παθητικά ρήματα η δοτική είναι αντικείμενο και όχι δοτική προσωπική. 

ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ ΣΕ ΠΑΘΗΤΙΚΗ

Να μετατρέψετε τη σύνταξη στην αντίθετή της:

1.      Οὐ πρότερον ἀπέδωκε τῷ πλήθει τοὺς νόμους.

2.      Διέφθαρται ὁ οἶκος ὑπό τούτου.

3.      […] ἁνὴρ οὐ λαμβάνει σῖτον ἐκ τοῦ ἀγροῦ.

4.      Καὶ τόδε γιγνώσκουσιν ἅπαντες.

5.      Καίτοι ὕδωρ μὲν ὁ ἄνω θεὸς παρέχει, τὰ δὲ κοῖλα πάντα τέλματα γίγνεται.

6.      Τὸ ὕδωρ ἐξάγεται τάφροις.

7.      Οὐδεὶς τοῦτο αὐτὸς αὑτὸν πείθει.

8.      Ταῦτα ὡμολόγητο ἡμῖν τε καὶ σοί.

9.      Διδάσκεσθαι ἐθέλω ὑπὸ χρηστῶν μόνον.

10.  Τὰ μέγιστα τῶν πεπραγμένων κατείργασται Φιλίππῳ.

11.  Οἱ φίλοι εὖ ἔπαθον ὑπὸ τοῦ Κύρου.

12.  Ἡμεῖς ἐπράξαμεν ταῦτα.

ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ

Μερικά ενεργητικά ρήματα έχουν ως παθητικό ένα άλλο ρήμα ενεργητικής ή μέσης φωνής ή μια περίφραση που αποτελείται από τα ρήματα ἔχω, γίγνομαι, λαμβάνω κ.ά. και ένα όνομα ομόρριζο ή συνώνυμο του ενεργητικού ρήματος: 

              ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ ΣΥΝΤΑΞΗ                                             ΠΑΘΗΤΙΚΗ ΣΥΝΤΑΞΗ

αἱρῶ τι / τινα (= συλλαμβάνω, κυριεύω)	ἁλίσκομαι ὑπό τινος (= συλλαμβάνομαι, κυριεύομαι)
[αλλά και:] αἱροῦμαί τινα (= εκλέγω)	αἱροῦμαι ὑπό τινος (= εκλέγομαι)
ἀποκτείνω τινὰ (= σκοτώνω)	ἀποθνῄσκω ὑπό τινος (= σκοτώνομαι)
δίκην λαμβάνω παρά τινος (= τιμωρώ)	δίκην δίδωμί τινι (= τιμωρούμαι)
διώκω τινὰ (= κατηγορώ, εξορίζω κάποιον)	φεύγω ὑπό τινος (= κατηγορούμαι, εξορίζομαι)
ἐκβάλλω τινὰ (= εξορίζω)	ἐκπίπτω ὑπό τινος (= εξορίζομαι)
εὖ ποιῶ / δρῶ τινα (= ευεργετώ)	εὖ πάσχω ὑπό τινος (= ευεργετούμαι)
ζημιῶ τινα (= ζημιώνω, τιμωρώ)	ζημιοῦμαι / ζημίαν λαμβάνω παρά τινος (= ζημιώνομαι, τιμωρούμαι)
κακῶς λέγω τινὰ (= κακολογώ)	κακῶς ἀκούω ὑπό τινος (= κακολογούμαι)
μισῶ τινα (= μισώ)	μισοῦμαι / μισητὸς γίγνομαι / μῖσος ἔχω πρός τινος (= μισούμαι) κ.ά.

Περιφραστικά σχηματίζουν συνήθως τον παθητικό τους τύπο τα αποθετικά ρήματα, αυτά δηλαδή που έχουν μόνο μέση φωνή:

          ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ ΣΥΝΤΑΞΗ                                    ΠΑΘΗΤΙΚΗ ΣΥΝΤΑΞΗ

αἰδοῦμαί τινα (= σέβομαι, ντρέπομαι κάποιον)	αἰδοῦς τυγχάνω ὑπό τινος (= με σέβεται, με ντρέπεται κάποιος)
αἰτιῶμαί τινα (= κατηγορώ κάποιον)	αἰτίαν ἔχω / αἰτίαν λαμβάνω / ἐν αἰτίᾳ εἰμὶ ὑπό τινος (= κατηγορούμαι)
ἐπιμελοῦμαί τινος (= φροντίζω κάποιον)	ἐπιμελείας τυγχάνω ὑπό τινος (= με φροντίζει κάποιος)

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΣΚΗΣΕΩΝ: Σ. Σιούτη