Τρίτη 3 Σεπτεμβρίου 2013

Μεγάλη επιτυχία! Αποκαταστάθηκε η όραση της Δικαιοσύνης!!!!


Διάκριση των λειτουργιών…
Υπήρξε πράγματι κάτι επαναστατικό που επέτρεψε τη διαφάνεια και τη δικαιοσύνη στις σχέσεις των κυβερνόντων με τους κυβερνώμενους. Ο Κυβερνών έπαψε να είναι αφέντης και έγινε υπόλογος ενώ ο κυβερνώμενος έπαψε να είναι υπήκοος και έγινε πολίτης και μέλος εκλογικού σώματος.
Οι τρεις εξουσίες ή λειτουργίες που αποτελούν το θεμέλιο της δημοκρατίας. Αποτρέπουν το συγκεντρωτικό κράτος και επιτρέπουν τον έλεγχο των κυβερνόντων.
Η νομοθετική εξουσία αποτελείται από τους εκλεγμένους εκπροσώπους των πολιτών, η εκτελεστική από την κυβέρνηση (και στις δυο μετέχει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας) και τέλος η δικαστική εξουσία που την ασκούν τα δικαστήρια της χώρας.
Η διάκριση των εξουσιών προβλέπεται αυστηρά στο άρθρο 26 του ισχύοντος Συντάγματος.
Αυτά όλα για τη θεωρία. Όμως η πράξη διαφέρει κατά πολύ. Μα πάρα πολύ…
Η νομοθετική εξουσία εκβιάζεται από την εκτελεστική και αντίστροφα ενώ η δικαστική αναπτύσσει σχέσεις συμφέροντος με τις άλλες δυο.
Και η διάκριση των εξουσιών;;; Ε… Τέρμα οι διακρίσεις!!!!
Η Ελλάδα είναι η χώρα που αν χρωστάς 200 ευρώ χάνεις το σπίτι σου ενώ αν χρωστάς 200 εκατ. ευρώ δε γίνεται τίποτα και καλοπερνάς εις υγείαν των κορόιδων… Πού είσαι Μοντεσκιέ!!! Το πνεύμα των νόμων έγραψε ο μεγάλος διαφωτιστής. Σήμερα στην ελληνική κοινωνία γράφεται «Το πνεύμα των ελληνικών νόμων και η θαυματουργή αποκατάσταση της όρασης της Δικαιοσύνης!!!!»
Η καημένη η δικαιοσύνη… Τόσα χρόνια τυφλή… Ευτυχώς οι Έλληνες τη βοήθησαν και ξαναβλέπει!!!! Και βλέπει πολύ καλά!!! Τιμωρεί μόνο όσους δε φοβάται!!!Τους άλλους τους έχει συμμάχους. Ε δε μπορεί μόνη της να τα βάλει με όλους.
Γι’αυτό και επιτρέπει την παραβίαση της διάκρισης των λειτουργιών. Σιγά..Ποιος θα το καταλάβει!!!
Ε και όμως το καταλάβαμε… Αργά κάπως αλλά το καταλάβαμε… Από την κρίση; Την ηθική παρακμή; Το κλίμα διάλυση; Δεν ξέρω.
Το χειρότερο είναι ότι ο Έλληνας το ήξερε αυτό. Ήξερε για την αδικία, τη διαφθορά… Και αντί να την πολεμήσει έγινε μέρος της. Και δεν φταίει αυτός. Τον έπεισαν με ανταλλάγματα πολύ (πρόσκαιρα όμως)…
Για την αδικία φταίμε εμείς. Γιατί τελικά δώσαμε την όρασή μας στη Δικαιοσύνη και μείναμε τυφλοί…