Δεν ξέρω πόσο κοινότοπο είναι ως θέμα ο ρατσισμός αλλά σήμερα μία κουβέντα μαθήτριάς μου στάθηκε η αφορμή να προβληματιστώ. Κάπου μεταξύ αστείου και σοβαρού αυτή η 17χρονη κοπέλα από την Αλβανία μου αφηγήθηκε το εξής περιστατικό: όταν ήταν στο Νηπιαγωγείο η δασκάλα της έλεγε σε όλα τα παιδιά "μην της μιλάτε της "παλιο-Αλβανίδας"'. Και εκεί αναφώνησα Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ Η ΠΑΝΑΓΙΑ! Εκπαιδευτικός, τρόπος του λέγειν, εξεδήλωσε το εθνικιστικό της φρόνημα μπροστά στα νιάνιαρα.
Η φράση αυτή προφανέστατα έχει εντυπωθεί στο μυαλό της μικρής, αφού ακόμα και σήμερα το αναφέρει. Και πώς να μην έχει χαραχτεί στη μνήμη της;
Οι δικές μου απορίες είναι οι ακόλουθες: ποιος είναι αυτός που έδωσε άδεια άσκησης επαγγέλματος σε αυτή τη δασκάλα; Ποιος είναι αυτός που χωρίζει τους ανθρώπους σε κατηγορίες; Γιατί, παραδείγματος χάρη, δε λέμε "παλιο-Έλληνας" ή "παλιο-Άγγλος";
Δε θα μπω στη διαδικασία να γράψω έκθεση για το ρατσισμό, για τα αίτια, τις συνέπειες και τους τρόπους αντιμετώπισης του φαινομένου. Το θέμα είναι αυτοί οι "παλιο-δάσκαλοι" να φύγουν επιτέλους από την εκπαίδευση, γιατί δεν προσφέρουν τίποτα. Τα συμπλέγματα ανωτερότητας πρέπει επιτέλους να ξεπεραστούν. Είμαστε στον 21ο αιώνα. Είμαστε δάσκαλοι και έχουμε απέναντί μας μαθητές, όχι ράτσες.
Σόνια Σιούτη
