Φιλολογικά - Σόνια Σιούτη

  Της Μαριάννας Γεωργούλη, φοιτήτριας της Φιλολογίας Αθηνών 12 Φεβρουαρίου 2012 Η Αθήνα καίγεται. Χάος. Οργή. ΘΛΙΨΗ. Το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό βλέποντας αυτές τις εικόνες στην τηλεόραση είναι οι στίχοι του Τ. S . Eliot , “ thedeathofhopeanddespair / thisisthedeathofair ”,‘FourQuartets’ ‘LittleGidding’ (1942) pt. 2. Στο μυαλό μου, όπως και στην τηλεόραση, όπως και στους δρόμους, όπως και στην Ελλάδα, επίσης χάος… Τα μάτια βουρκώνουν, η ελπίδα δείχνει να βυθίζεται όλο και περισσότερο,να κινδυνεύει πράγματι να πεθάνει (είναι το  , “thedeathofhopeanddespair” που λέγαμε). Τελικά όμως... Τι ακριβώς είναι η ελπίδα; Βοηθάει άραγε σε όλες τις περιπτώσεις και είναι πάντοτε υγιής; Είμαι 19 χρονών παρά κάτι μέρες. Στην αρχή της ενήλικης ζωής μου ή, μάλλον, στη στιγμή που συνειδητοποιείς ότι πλέον είσαι κομμάτι της κοινωνίας και έχεις ευθύνη απέναντί της. Οι άνθρωποι της γενιάς των γονιών μου αλλά και οι μεγαλύτεροι της...