Δευτέρα 7 Ιανουαρίου 2013

ΥΠΟΘΕΤΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ (ευθύς λόγος)



Οι υποθετικοί λόγοι αποτελούνται από δύο μέρη:
α) την υπόθεση (δευτερεύουσα υποθετική πρόταση)
β) την απόδοση (η πρόταση που προσδιορίζεται από αυτήν)
Χωρίζονται σε 3 μεγάλες ομάδες, καθεμία εκ των οποίων σε δύο επιμέρους είδη. Συγκεκριμένα:
1η ομάδα: Η υπόθεσή τους εκφέρεται με οριστική έγκλιση
                      ΥΠΟΘΕΣΗ                                              ΑΠΟΔΟΣΗ                             ΔΗΛΩΝΕΙ
α΄ είδος:  εἰ + οριστική κάθε χρόνου                κάθε έγκλιση                           πραγματικό

β' είδος: εἰ + οριστική ιστορικού χρόνου        δυνητική οριστική                    μη πραγματικό
                                                                                         

2η ομάδα: Η υπόθεσή τους εκφέρεται με υποτακτική έγκλιση
                      ΥΠΟΘΕΣΗ                                                  ΑΠΟΔΟΣΗ                             ΔΗΛΩΝΕΙ
α΄ είδος: Ἐάν /ἄν/ἤν + υποτακτική               οριστική μέλλοντα/                                 προσδοκώμενο
                                                                       δυνητική ευκτική/
                                                                       προστακτική

β' είδος: Ἐάν /ἄν/ἤν + υποτακτική                οριστική ενεστώτα/                       αόριστη επανάληψη σε
                                                                        γνωμικός αόριστος                        παρόν/μέλλον
                                                                      

3η ομάδα: Η υπόθεσή τους εκφέρεται με ευκτική έγκλιση
                 ΥΠΟΘΕΣΗ                                                     ΑΠΟΔΟΣΗ                                ΔΗΛΩΝΕΙ
α΄ είδος:  εἰ + ευκτική                                            δυνητική ευκτική                  απλή σκέψη λέγοντος
                                                                                                           

β' είδος: εἰ + ευκτική                                              οριστική παρατατικού        αόριστη επανάληψη σε
                                                                                 ή αορίστου με ἄν                      παρελθόν


ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ
Εἰ μέν ἐν τῷ δικαστηρίῳ ἐκρίνοντο, ῥᾳδίως ἄν ἐσώζοντο.  
Έχουμε εδώ:
υπόθεση εἰ+ οριστική παρατατικού  (εἰ ἐκρίνοντο)
απόδοση δυνητική οριστική (ἄν ἐσώζοντο)
Άρα ο υποθετικός μας λόγος θα δηλώνει το αντίθετο του πραγματικού. 

Εἰ δημεύσαιτε τὰ χρήματα, καλῶς ἄν έχοι.
Έχουμε εδώ: 
υπόθεση εἰ+ ευτική  (εἰ δημεύσαιτε)
απόδοση δυνητική ευκτική (ἄν ἔχοι)
Άρα ο υποθετικός μας λόγος θα δηλώνει απλή σκέψη του λέγοντος.

Ἐάν Θεός ἐθέλῃ, δικαίως τιμωρηθήσεται
Έχουμε εδώ: 
υπόθεση Ἐάν  + υποτακτική (Ἐάν  Θεὸς ἔθέλ)
απόδοση οριστική μέλλοντα (τιμωρηθήσεται)
Άρα ο υποθετικός μας λόγος θα δηλώνει το προσδοκώμενο, κάτι δηλαδή που προσδωκούμε ότι θα γίνει στο μέλλον με βάση συγκεκριμένες προϋποθέσεις.
 
Ἐάν τις τούτου πίῃ, ἀποθνῄσκει. 
Έχουμε εδώ: 
υπόθεση Ἐάν  + υποτακτική (Ἐάν  πίῃ )
απόδοση οριστική ενεστώτα (ἀποθνῄσκει)
Άρα ο υποθετικός μας λόγος θα δηλώνει αόριστη επανάληψη σε παρόν και μέλλον.