Η
περίληψη ενός κειμένου παρουσιάζει με συντομία το περιεχόμενό του , τα κύρια
σημεία του, αποτελεί δηλαδή ένα είδος πύκνωσής του. Για να μπορέσει κάποιος να
πυκνώσει ένα κείμενο χωρίς να παραβιάσει τη συλλογιστική πορεία του συγγραφέα,
στηρίζεται σε σημειώσεις. Με απλά λόγια η περίληψη στηρίζεται στους
πλαγιότιτλους των παραγράφων.
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΛΗΨΗΣ
·
Διαβάζουμε πρώτα το κείμενο , αφενός για να
κατανοήσουμε το θεματικό του κέντρο και αφετέρου για να αντιληφθούμε το
περιεχόμενό του σε κάθε παράγραφο.
·
Επισημαίνουμε τα βασικά σημεία του κειμένου
και κρατάμε σημειώσεις για αυτά (πλαγιότιτλους).
·
Διατυπώνουμε την περίληψη , βασιζόμενοι στους
πλαγιότιτλους και χρησιμοποιώντας διαρθρωτικές λέξεις/φράσεις , προκειμένου το
κείμενο να έχει συνοχή και νοηματική αλληλουχία.
·
Στη διατύπωση επιλέγουμε το γ’ πρόσωπο , αφού
πρόκειται για συνοπτική παρουσίαση ενός κειμένου το οποίο δεν είναι δικό μας
δημιούργημα , ενώ στη σύνταξη μπορούμε να ακολουθήσουμε τόσο την ενεργητική όσο
και την παθητική φωνή
ΤΙ
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΩ ΣΕ ΜΙΑ ΠΕΡΙΛΗΨΗ
·
Στην αρχή είναι καλό να παρουσιάζεται ο
συγγραφέας και το βασικό θέμα του κειμένου που πρόκειται να αποδώσουμε
περιληπτικά. ( π.χ. Ο συγγραφέας/ Το κείμενο πραγματεύεται / ασχολείται με το θέμα….)
·
Στη συνέχεια είναι απαραίτητο να
χρησιμοποιούμε διαρθρωτικές λέξεις και φράσεις. ( π.χ. Καταρχάς / αρχικά/ πρώτα
από όλα κάνει λόγο για… , Στη συνέχεια τονίζει / αναφέρει / επισημαίνει… ,
Επιπλέον / Επιπροσθέτως παραθέτει… , Τέλος συμπεραίνει…/ Συνοψίζει λέγοντας
ότι… )
·
Αποφεύγουμε την ένταξη αυτούσιων φράσεων του
κειμένου, εκτός από τις περιπτώσεις όπου το κείμενο εμπεριέχει χαρακτηριστικές
λέξεις ή φράσεις ορολογίας. Στις περιπτώσεις αυτές ό,τι αντιγράφεται από το
κείμενο πρέπει να μπαίνει σε εισαγωγικά.
·
Δε σχολιάζουμε όσα αναφέρονται στο κείμενο
ούτε θετικά ούτε αρνητικά.
