του Βασίλη Παπαγιαννίδη
Από μικρός άκουγα για τον Εφιάλτη, εκείνο τον «Έλληνα» που υπέδειξε στους Πέρσες την Ανοπαία Οδό,το μονοπάτι εκείνο που έβγαινε πίσω από τη θέση των Ελλήνων στις Θερμοπύλες.Το μονοπάτι που αν οι Πέρσες δεν είχαν μάθει, δε θα περνούσαν ποτέ το στενό των Θερμοπυλών. Άκουγα, όμως,και για έναν Έλληνα,το Λεωνίδα, βασιλιά της Σπάρτης, ο οποίος έμεινε στις Θερμοπύλες μαζί με 300 Σπαρτιάτες και 700 Θεσπιείς και έπεσε μαχόμενος δίπλα στους στρατιώτες του.
Τελικά και οι δυο κατάφεραν να μείνουν στην ιστορία. Ο
Λεωνίδας ως πρότυπο προς μίμηση αφού θυσίασε τη ζωή του για την Πατρίδα (όχι
μόνο για τη Σπάρτη αλλά και για τις υπόλοιπες ελεύθερες ελληνικές πόλεις της εποχής)
χαράσσοντας έτσι το όνομά του στις χρυσές σελίδες της ιστορίας. Στην ιστορία ,όμως,
έμεινε και το όνομα του Εφιάλτη. Όχι βέβαια σαν πρότυπο προς μίμηση αλλά σαν
πρότυπο προς αποφυγή.Το όνομά του είναι συνώνυμο της προδοσίας ενώ με αυτό το
όνομα χαρακτηρίζουμε τα άσχημα όνειρα.
Εφιάλτης και Λεωνίδας…Δυο άτομα, ένας «Έλληνας» κι ένας Έλληνας,
δυο τόσο διαφορετικοί κόσμοι που όμως βρίσκονται στον ίδιο χώρο.Και μάλιστα
συνόδευαν την ελληνική ιστορία ανα τους αιώνες.Το 1821 είχαμε πάλι έναν Εφιάλτη
με το όνομα Νενέκος κι ένα Λεωνίδα με το όνομα Παπαφλέσσας. Στην κατοχή τον
Εφιάλτη εκπροσόπευαν οι «Έλληνες» που συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς ή
γενικότερα οι «Έλληνες» που χτυπούσαν Έλληνες ενώ το Λεωνίδα εκπροσώπευαν όλοι
εκείνοι που αρνήθηκαν να υποταχτούν σωματικά και ψυχικά στον κατακτητή.
Και φτάσαμε στον 21ο αιώνα. Ο Εφιάλτης δεν έλειψε
και πάλι…Βρήκε άξιο εκπρόσωπο στο πρόσωπο του πρώην «Έλληνα» πρωθυπουργού
Γ.Παπανδρέου και αρτκετούς συμμάχους στο Κοινοβούλιο. Ο Παπανδρέου κάλεσε το
ΔΝΤ παγιδεύοντας τη χώρα σε έναν δρόμο χωρίς γυρισμό, εκπροσωπώντας παράλληλα
ξένα κι όχι ελληνικά συμφέροντα. Ο ελληνικός λαός αναζητά το νέο Λεωνίδα. Αυτόν
(ή αυτούς) που θα θυσιάσει και τη ζωή του ακόμα για να υπερασπιστεί τούτον τον
τόπο, τους ανθρώπους του και τις πολύτιμες αξίες που πρεσβεύει τόσο ο τόπος όσο
και οι άνθρωποι. Φυσικά ο Λεωνίδας μπορεί να μη σώσει τη χώρα ο ίδιος. Θα
δώσει, όμως, ποιότητα στη ζωή των Ελλήνων και θα αποτελέσει ένα πρότυπο που θα
κάνει τους Έλληνες αγωνιστικότερους και μαχητικούς. Περιμένουμε, λοιπόν, τον
Λεωνίδα που θα μας απαλλάξει από τους «Έλληνες» καθώς και από το «Σατράπη»
Παπαδήμιο(διοριασμένος διοικητής από το Μέγα Βασιλέα για να εφαρμόσει τις εντολές
του).Περιμένουμε τον Έλληνα που θα μας βοηθήσει δείχνοντάς μας το δρόμο της ελευθερίας
και διώχνωντας τους «Έλληνες» που μας οδήγησαν στην υποδούλωση. Περιμένουμε το
Λεωνίδα της εποχής μας…
