Σε μια εποχή όπου τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι ανύπαρκτα
και κάθε έννοια δικαίου εξαφανισμένη, ένα έθνος βρίσκει τη δύναμη να ορθώσει το
ανάστημά του και να πει ένα βροντερό ΟΧΙ στην αλαζονία και τον εγωισμό της
φασιστικής Ιταλίας. Αυτοί είμαστε εμείς οι Έλληνες.
28 Οκτωβρίου 1940...Η ναζιστική Γερμανία εκτείνεται από τη
Μάγχη μέχρι την Πολωνία έχοντας συντρίψει κάθε αντίσταση στη Βόρεια,Δυτική και
Κεντρική Ευρώπη. Την ίδια στιγμή η φασιστική Ιταλία εκτείνεται από την Αλβανία
ως την Αιθιοπία. Αλλά ο Μουσολίνι δεν είναι ικανοποιημένος.Θέλει κι άλλα για να
χορτάσει την όρεξή του. Κι άλλο αίμα, κι άλλους θριάμβους για να ξεπεράσει το
Χίτλερ. Η Ελλάδα στέκεται ανάμεσα στην Αλβανία και τη Λιβύη, ιταλικά εδάφη γι’αυτό
και ο ματαιόδοξος δικτάτορας την επιλέγει ως τον επόμενο στόχο...
Την Ελλάδα κυβερνάει ο αγλόφιλος βασιλιάς Γεώργιος Β’ καθώς
και ο γερμανόφιλος δικτάτορας στρατηγός Ι.Μεταξάς που ηγείται του καθεστώτος
της 4ης Αυγούστου. Ο Μεταξάς είναι ο πρώτος ηγέτης παγκοσμίως που
την εποχή εκείνη εκτιμά πως ο Άξονας θα ηττηθεί.
3 το πρωί της 28ης Οκτωβρίου...Ο Ιταλός Πρέσβης
επισκέπτεται το Μεταξά σπίτι του. Ο δικτάτορας τον υποδέχεται με τη ρόμπα αφού
μόλις έχει σηκωθεί απ’το κρεβάτι. Ο Πρέσβης του παραδίδει ένα αισχρό και
ξεδιάντροπο τελεσίγραφο γεμάτο με τις απαιτήσεις του μεγαλομανή Μουσολίνι. Ο
Μεταξάς διαβάζει το τελεσίγραφο και ψύχραιμος λέει «Alors,
c'est la guerre» (γαλλικά:
Η προθεσμία ήταν 3 ώρες έως τις 6 το πρωί αλλά
οι Ιταλοί ανυπομονώντας για τη νίκη επιτίθενται στις 5.30 για να συναντήσουν
σκληρή αντίσταση από την ελληνική 8η Μεραρχία...Ύστερα από 10 μέρες
άσκοπων επιθέσεων οι Ιταλοί υποχωρούν και οι Έλληνες προελάυνουν στο έδαφος της
βόρειας Ηπείρου. Για πρώτη φορά εχθρικές προς τον άξονα δυνάμεις προωθούνται σε
βάρος του...
Και για να πάρουμε αυτή τη δόξα δεν χρειάστηκε
παρά ένα ΟΧΙ........................
Γιατί σήμερα να λέμε μόνο ΝΑΙ στους ξένους;;;;
Η ιστορία έχει να μας διδάξει πολλά.Αρκεί να
τη γνωρίζουμε.
Και όπως φαίνεται οι σύγχρονοι πολιτικοί μας
την αγνοούν πλήρως...
