Σήμερα άκουσα τη φράση: “Αν έχεις τύχη διάβαινε…” . Δεν έχει σημασία που την άκουσα και από ποιον. Το σίγουρο είναι ότι υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν θα μπορέσω να καταλάβω ποτέ! Υπάρχουν πολλές και διαφορετικές απόψεις για την πορεία της ζωής μας. Άλλοι λένε ότι η μοίρα μας είναι προδιαγεγραμμένη, άλλοι ότι την φτιάχνουμε μόνοι μας και πόσες άλλες θεωρίες…τις οποίες όλοι μας έχουμε κατά καιρούς ακούσει.
Πότε όμως λέμε ή σκεφτόμαστε αυτά τα γνωμικά, αυτά τα αποφθέγματα, αυτές τις ρήσεις; Πιο συχνά θεωρώ πως τις λέμε όταν διανύουμε δύσκολες περιόδους. Όταν έχουμε στεναχωρηθεί ή απογοητευτεί με καταστάσεις που μας έχουν συμβεί και ψάχνουμε με αυτόν τον τρόπο να δικαιολογήσουμε αυτό που μας συνέβη, λέγοντας «όλα συμβαίνουν για κάποιον λόγο» ή «ουδέν κακόν αμιγές καλού». Τόση μεγάλη σημασία κατέχει η τύχη, το πεπρωμένο, στη ζωή μας που συχνά ξεχνάμε ή δεν θέλουμε να δούμε την πραγματική αιτία όσων μας συμβαίνουν ή ακόμα και όσων δεν μας συμβαίνουν.
Ακόμα όμως και στην παγκόσμια Ιστορία υπάρχουν τυχαία γεγονότα που άλλαξαν, ενδεχομένως, την πορεία της. Για παράδειγμα όπως αναφέρει Ι. Καργάκος «Το δεύτερο ατυχές συμβάν ήταν η παραβίαση της Κερκόπορτας, μιας βοηθητικής θυρίδας, από τις λεγόμενες κρυφές, που είτε από άγνοια, είτε από αμέλεια, είτε από προδοσία (ο λαός αυτό πίστευε και πιστεύει) βρέθηκε ανοιχτή και από αυτήν εισέδυσαν αρχικά 50 γενίτσαροι που άνοιξαν μια μεγαλύτερη πύλη από την οποία χύμηξε ορμητικά ο τουρκικός στρατός.» Ίσως όμως και απλώς να συντόμευσε το γεγονός.
Ο Τομ Χανκς στο "Φόρεστ Γκαμπ" είχε πει: «Η μαμά πάντα έλεγε ότι η ζωή είναι σαν ένα κουτί σοκολατάκια. Ποτέ δεν ξέρεις τι θα σου τύχει». Δεν ξέρω αν συμφωνώ απόλυτα με αυτήν την άποψη. Εσείς;
