"13χρονος αριστούχος μαθητής αυτοπυρπολήθηκε στο Πακιστάν επειδή οι γονείς του δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να του αγοράσουν νέα σχολική στολή". Ακριβώς έτσι διατυπώθηκε η είδηση και πέρασε ως υπότιτλος σε μεσημβρινό δελτίο ειδήσεων. Πέρασε και χάθηκε...Επισκιάστηκε από άλλες "βαρυσήμαντες" ειδήσεις του τύπου "Θρίλερ με το Dancing with the stars. Αγωνία για τον αν θα προβληθεί φέτος!"
Δε χρειάζεται βέβαια να σχολιάσουμε γιατί αυτή η είδηση προβλήθηκε ενώ το γεγονός με το νεαρό μαθητή θεωρήθηκε ήσσονος σημασίας. Είναι γνωστή η προπαγάνδα των ΜΜΕ να μας καταστήσουν εγκεφαλικά νεκρούς. Ο προβληματισμός αυτή τη φορά έγκειται στο εξής: στις περισσότερες ανεπτυγμένες χώρες τα σχολεία διαθέτουν την αναγκαία υλικοτεχνική υποδομή για την κάλυψη των στοιχειωδών αναγκών του μαθήματος και παρόλα αυτά οι περισσότεροι, αν όχι όλοι οι μαθητές, δεν εκτιμούν αυτά που τους προσφέρονται. Από την άλλη, στις υπανάπτυκτες χώρες υπάρχουν τεράστιες ελλείψεις σε αυτό τον τομέα, καθώς η εκπαίδευση είναι το τελευταίο που απασχολεί κάποιον, ειδικά όταν τίθεται θέμα επιβίωσης. Και όμως σε μία τέτοια υπανάπτυκτη χώρα ένα παιδί δεκατριών ετών είχε τόση αγάπη για το σχολείο, τόση αγάπη για τα γράμματα που δεν άντεξε ότι έπρεπε να μην ξαναπάει γιατί δεν είχε την απαιτούμενη σχολική ενδυμασία. Έφτασε σε απόγνωση και αυτοπυρπολήθηκε.
Αυτό που για εμάς είναι αυτονήτο, γι΄ αυτό το παιδί ήταν το όνειρο. Ένα όνειρο που κόστιζε όσο μια σχολική φορεσιά.
Σόνια Σιούτη
