ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ: Μετατροπή πλαγίου λόγου σε ευθύ

Επιμέλεια: Σόνια Σιούτη

Να μετατρέψετε τον πλάγιο λόγο σε ευθύ:

α. Αἰτοῦμαι οὖν ὑμᾶς, ὦ ἄνδρες, εὔνοιαν πλείω παρασχέσθαι ἐμοὶ τῷ ἀπολογουμένῳ ἢ τοῖς κατηγόροις, εἰδότας ὅτι κἂν ἐξ ἴσου ἀκροᾶσθε, ἀνάγκη τὸν ἀπολογούμενον ἔλαττον ἔχειν. 

β. Σκοπῶ μὲν οὖν ἔγωγε, ὦ ἄνδρες, ὁπόθεν χρὴ ἄρξασθαι τῆς ἀπολογίας, ὁπότερον ἐκ τῶν τελευταίων λόγων, , ὡς παρανόμως με ἐνέδειξαν, ἢ περὶ τοῦ ψηφίσματος τοῦ Ἰσοτιμίδου, ὡς ἄκυρόν ἐστιν, ἢ περὶ τῶν νόμων καὶ τῶν ὅρκων τῶν γεγενημένων, εἴτε καὶ ἐξ ἀρχῆς ὑμᾶς διδάξω τὰ γεγενημένα.

γ. ὁρῶ ὑμᾶς καὶ ἐν τοῖς ἰδίοις καὶ ἐν τοῖς δημοσίοις περὶ πλείστου τοῦτο ποιουμένους.

δ. τάδε δὲ ὑμῶν δέομαι, μετ’ εὐνοίας μου τὴν ἀκρόασιν τῆς ἀπολογίας ποιήσασθαι, καὶ μήτ’ ἐμοὶ ἀντιδίκους καταστῆναι μήτε ὑπονοεῖν τὰ λεγόμενα μήτε ῥήματα θηρεύειν.

ε. οὐκ’ οἶδα τοὺς μηνύσαντας ὑμῖν περὶ αὐτῶν οὔτ’ εἰ ψευδῆ οὔτ’ εἰ ἀληθῆ ἐμήνυσαν.

στ. ἐγὼ δέ, ὦ ἄνδρες, δεήσομαι ὑμῶν δίκαια καὶ ὑμῖν τε ῥᾴδια χαρίζεσθαι καὶ ἐμοὶ ἄξια πολλοῦ τυχεῖν παρ’ ὑμῶν. 

Συντακτικό αρχαίων ελληνικών: Ασκήσεις στον πλάγιο λόγο

Επιμέλεια ασκήσεων: Σόνια Σιούτη

Να μετατρέψετε σε πλάγιο λόγο τις ακόλουθες προτάσεις/περιόδους σύμφωνα με την εξάρτηση που δίνεται κάθε φορά:

α. Ἵνα δὲ μὴ δοκῶ περὶ ταῦτα πολὺν χρόνον διατρίβειν, ἁπάντων τῶν τοιούτων ἀφέμενος ἐπὶ τὸν ἁπλούστατον ἤδη τρέψομαι τῶν λόγων. 

Οὗτος εἶπεν (απαρεμφατική σύνταξη)

β. τί γὰρ ἂν καὶ βουλόμενος Ἀνδοκίδης ἀγῶνα τοσοῦτον ὑπομείνειεν, ᾧ ἔξεστι μὲν ἀπελθόντι ἐντεῦθεν ἔχειν πάντα τὰ ἐπιτήδεια, ἔστι δὲ ἀποπλεύσαντι εἰς Κύπρον, ὅθεν περ ἥκει, γῆ πολλὴ καὶ ἀγαθὴ διδομένη καὶ δωρεὰν ὑπάρχουσα;

Τινὲς ἀποροῦσιν

Τινὲς ᾐπόρουν

γ. ἐπὶ δὲ τῶν ἄλλων πολλοῖς ἄν τις παραδείγμασι χρήσαιτο, καὶ μάλιστ’ ἐπὶ τῆς πόλεως τῆς Ἀθηναίων. 

Τινὲς εἶπον (με όλους τους δυνατούς τρόπους)

δ. Πόσοι μὲν γὰρ μὴ ἠθέλησαν ὑπομεῖναι καταγνόντες αὑτῶν ἀδικίαν;

Ὁ ῥήτωρ ἀπορεῖ

Ὁ ῥήτωρ ἀπορεῖ

ε. Ἀπείποιμεν δ’ ἂν ἀκούοντές τε καὶ λέγοντες, εἰ πάσας τὰς τοιαύτας πράξεις ἐξετάζοιμεν, ἐπεὶ καὶ τῶν περὶ Θήβας πραχθέντων εἰ μνησθείημεν, ἐπὶ μὲν τοῖς γεγενημένοις ἂν λυπηθεῖμεν, περὶ δὲ τῶν μελλόντων βελτίους ἐλπίδας ἂν λάβοιμεν.

Οὗτοι φασὶν