ΥΠΟΘΕΤΙΚΟΙ ΛΟΓΟΙ ΣΤΟΝ ΠΛΑΓΙΟ ΛΟΓΟ
Οι υποθετικές προτάσεις
στον πλάγιο λόγο ακολουθούν τους ίδιους κανόνες κατά τη μετατροπή του ευθέος
λόγου στον πλάγιο. Η απόδοση , η οποία είναι κύρια πρόταση , ακολουθεί τους
κανόνες της μετατροπής των κυρίων προτάσεων. Αυτοί οι Υποθετικοί Λόγοι λέγονται
Εξαρτημένοι και είναι δυσδιάκριτοι εκ πρώτης όψεως.
ΒΑΣΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
·
Η Υπόθεση (
υποθετική πρόταση ) είναι ευδιάκριτη και δεν αποκλίνει από τη σύνταξη των
δευτερευουσών προτάσεων . Αναλυτικότερα
:
1. όταν το ρήμα
εξάρτησης είναι αρκτικού χρόνου, τότε η υποθετική πρόταση δε μεταβάλλεται
ως προς το σύνδεσμο και την έγκλιση .
2. όταν το ρήμα εξάρτησης είναι ιστορικού χρόνου, η Οριστική ή η Υποτακτική μετατρέπονται σε Ευκτική του Πλαγίου Λόγου.
3. στην περίπτωση που η Υποθετική πρόταση μετατρέψει την Υποτακτική σε Ευκτική του Πλαγίου Λόγου , τότε οι υποθετικοί σύνδεσμοι ἐὰν , ἂν , ἢν μετατρέπονται σε εἰ .
2. όταν το ρήμα εξάρτησης είναι ιστορικού χρόνου, η Οριστική ή η Υποτακτική μετατρέπονται σε Ευκτική του Πλαγίου Λόγου.
3. στην περίπτωση που η Υποθετική πρόταση μετατρέψει την Υποτακτική σε Ευκτική του Πλαγίου Λόγου , τότε οι υποθετικοί σύνδεσμοι ἐὰν , ἂν , ἢν μετατρέπονται σε εἰ .
·
Η Απόδοση στους
Εξαρτημένους Υποθετικούς Λόγους είναι δυσδιάκριτη . Ακολουθεί τους κανόνες
μετατροπής των κυρίων προτάσεων στον πλάγιο λόγο. Αναλόγως του ρήματος
εξάρτησης η Απόδοση έχει τη μορφή :
Απόδοση στον ευθύ λόγο
|
Απόδοση στον πλάγιο
λόγο
|
ΚΡΙΣΕΩΣ
|
Ειδική πρόταση , ειδικό
απαρέμφατο , κατηγορηματική μετοχή
|
ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ
|
Τελικό απαρέμφατο
|
ΕΥΘΕΙΑ ΕΡΩΤΗΣΗ
|
Πλάγια ερωτηματική
πρόταση
|
ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΥΠΟΘΕΤΙΚΩΝ
ΛΟΓΩΝ ΣΕ ΠΛΑΓΙΟ ΛΟΓΟ
Παραδείγματα μετατροπής από ευθύ σε πλάγιο λόγο
1ο είδος : ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ
Ε.Λ. Εἰ εἰσί βωμοὶ ,εἰσί
καὶ θεοί.
Π.Λ. Σωκράτης λέγει ὅτι , εἰ εἰσί βωμοι , εἰσί και θεοί. ( ΑΡΚΤΙΚΟΣ
ΧΡΟΝΟΣ )
Π.Λ. Σωκράτης ἔλεγεν ὅτι
, εἰ εἶεν βωμοὶ , εἶεν καὶ θέοι. ( ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ )
Ε.Λ. Εἰ βούλει , μένε.
Π.Λ. Κῦρος κελεύει τοῦτον μένειν , εἰ βούλεται. ( ΑΡΚΤΙΚΟΣ
ΧΡΟΝΟΣ )
Π.Λ. Κῦρος ἐκέλευε τοῦτον
μένειν , εἰ βούλοιτο. ( ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ)
2ο είδος : ΜΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ
Ε.Λ. Εἰ μὴ φῶς ἂν εἴχομεν
, ὅμοιοι τοῖς τυφλοῖς ἂν ᾖμεν.
Π.Λ. Λεγουσιν ( ἔλεγον ) ὅτι
, εἰ φῶς μὴ εἶχον , ὅμοιοι τοῖς τυφλοῖς ἂν ᾖσαν.
Ε.Λ. Εἰ ἔπραττον ταῦτα , ἡμάρτανον
ἂν.
Π.Λ. Γιγνώσκω ( ἔγνων ) ,
εἰ ταῦτα ἔπραττον , τούτους ἁμαρτάνοντας ἂν.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ : Στο
Μη Πραγματικό η Υπόθεση παραμένει ως
υποθετική πρόταση και η έγκλισή της δε μεταβάλλεται ποτέ. Η Απόδοση
μετατρέπεται σε μία από τις μορφές του πλάγιου λόγου που απαιτεί το ρήμα
εξάρτησης ( δηλ. ειδική πρόταση , ειδικό απαρέμφατο , κατηγορηματική μετοχή ) .
Υποθετική
και Κύρια πρόταση δεν μεταβάλλουν την έγκλιση.
3ο είδος :
ΠΡΟΣΔΟΚΩΜΕΝΟ
Ε.Λ. Ἐὰν (ἂν , ἢν ) ἧς φιλομαθὴς , ἔσει καὶ πολυμαθὴς.
Π.Λ. Λυσίας λέγει ὅτι , ἐὰν (ἂν , ἢν ) φιλομαθὴς , ἔσται
καὶ πολυμαθὴς. (ΑΡΚΤΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ )
Λυσίας ἔλεγεν ὅτι , εἰ εἴη φιλομαθὴς , ἔσοιτο καὶ
πολυμαθὴς . ( ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ)
Ε.Λ. Ἐπειδὰν διαβῶμεν , τὴν κρίσιν ποιήσομεν.
Π.Λ. Ἀγησίλαός φησιν , ἐπειδὰν διαβῶσι , τὴν κρίσιν
ποιήσειν. ( ΑΡΚΤΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ )
Π.Λ. Ἀγησίλαος ἔφη , ἐπειδὴ διαβαῖεν , τὴν κρίσιν
ποιήσειν. ( ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ)
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ : Όταν ο Πλάγιος Λόγος εξαρτηθεί από ρήμα
ιστορικού χρόνου, τότε το αοριστολογικό αν αποβάλλεται και η Υποτακτική
μετατρέπεται σε Ευκτική του Πλαγίου Λόγου.
4ο είδος :
ΑΟΡΙΣΤΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΣΤΟ ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΜΕΛΛΟΝ
Ε.Λ. Ἐὰν (ἂν ,ἤν ) τις κλέπτῃ , θάνατος ζημία ἐστὶ.
Π.Λ. Λέγουσιν ὅτι , ἐὰν ( ἂν , ἤν ) τις κλέπτει ,
θάνατος ζημία ἐστὶ. ( ΑΡΚΤΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ )
Π.Λ. Ἔλεγον ὅτι , εἰ τὶς κλέπτοι , θάνατος ζημία εἴη.
( ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ)
5ο είδος :
ΑΠΛΗ ΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΛΕΓΟΝΤΟΣ
Ε.Λ. Τὶς νίκη ἂν εἴη , εἰ κρατήσαις Χίου;
Π.Λ. Ἐρωτᾳ ( ἠρώτα ) τις νίκη ἂν εἴη , εἰ κρατήσαι
Χίου.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ : Η Υπόθεση παραμένει αμετάβλητη και η Απόδοση
μετατρέπεται σε μία από τις μορφές του πλάγιου λόγου που απαιτεί το ρήμα
εξάρτησης ( δηλ. ειδική πρόταση , ειδικό απαρέμφατο , κατηγορηματική μετοχή).
6ο είδος :
ΑΟΡΙΣΤΗ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ
Ε.Λ. Εἰ τίνι ἐντυγχάνοιεν , ἀπέκτεινον.
Π.Λ. Κῦρος οἶδε τούτους ἀποκτείνοντας , εἴ τινι ἐντυγχάνοιεν.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ : Η Υπόθεση παραμένει αμετάβλητη και η Απόδοση
μετατρέπεται σε μία από τις μορφές του πλάγιου λόγου που απαιτεί το ρήμα
εξάρτησης ( δηλ. ειδική πρόταση , ειδικό απαρέμφατο , κατηγορηματική μετοχή).
Σόνια Σιούτη, φιλόλογος
Σχόλια